چرا خُرخُر می كنیم ؟
خرخركردن هنگام خواب، مهمترین تظاهر وقفه تنفسی یاآپنه است. به این معنا كه پس از خرخر، فرد برای چند لحظه دچار وقفه تنفسی می شود و اگر ادامه پیدا كند، بسیار خطر آفرین خواهد شد.
شایع ترین علت خرخر، بزرگی لوزه ها یاآدئوئید- همان كه عموم مردم آن را به نام لوزه سوم می شناسند - است. در عین حال كه عوامل دیگری مثل گرفتگی بینی، انحراف تیغه بینی، پولیپ و بزرگ شدن شاخك های بینی، سینوزیت های مزمن، آلرژی ، بلند بودن كام نرم، افزایش بیش از حد وزن ، مصرف داروهای آنتی هیستامین و داروهای آرام بخش و خواب آور كه باعث شل شدن عضلات حلق می شوند، می توانند ازعواملی باشند كه فرد را مستعدآپنه می كنند. خرخر، اگر چه خود به تنهایی خطرناك نیست، اما می تواند عوارضی خطرناك داشته باشد. ایجاد تغییرات شخصیتی و رفتاری گاه موجب پرخاشگری و بی حوصلگی در فرد می شود. در كودكان، خرخر با علایمی مثل كم اشتهایی، شب ادراری، كاهش وزن و رشد نامناسب همراه است. همچنین، وجود خرخر و آپنه افراد را مستعد فشار خون می كند . افزایش اختلالات ریتم قلب در خواب به علت كمبود اكسیژن باعث مرگهای ناگهانی به هنگام خواب می شود