2- کشتزارهاي چاق
موريتانيا (آفريقا)
استانداردهاي زيبايي شناسي در هر کجاي جهان با جاي ديگر متفاوت است. براي مثال باوجود اينکه عروسهاي غربي زماني که به روز عروسي نزديک تر ميشوند هرچه کمتر غذا ميخورند تا اندام لاغرتر و ظريف تري داشته باشند در بعضي از فرهنگها زنان تنومند و درشت هيکل را جذابتر ميدانند!... و عروسها وقتي به روز عروسي نزديک تر ميشوند هرچه به دستشان ميآيد ميخورند تا بتوانند هرچه بيشتر به عرض و پهناي خود بيفزايند. نمونه بارز آنها هم دختران موريتاني هستند.
گروه دختران با نام «کشتزارها يا مزارع چاق» مخالف کمپهاي چاقي هستند-مکانهايي که دختران از 5 سالگي به آنجا فرستاده ميشوند تا تحت نظارت و مراقبت زن بسيار پير باتجربه وحشتناکي اضافه وزن پيدا کرده و مدام چاقتر شوند، به منظور اينکه جذاب تر شده و تا جايي که ممکن است زودتر عروسي کنند. در يکي از تمرينها به اسم «لبلوس» دختران مجبورند مقدار خيلي زيادي غذا (شامل 4 پوند غلات و 5 گالون شير شتر) را در طول يک روز بخورند و اگر آنها استفراغ کنند مامور ناظر يعني همان پيرزن مجبورشان ميکند هرچه بالا آورده اند را دوباره بخورند! معمولا در اين کمپها عدم موفقيت دختران نيز با شکنجه همراه است.
اما بخش غم انگيز داستان اينکه اين رسم درواقع چند سالي ميشد که منسوخ شده بود تا اينکه يک گروه ارتشي اين کشور را گرفتند و دوباره رسم را از نو راه انداختند. شايد با اين اميد که راحت تر ميتوانستند دختران چاق را دستگير کنند يا شايد براي اهداف ديگر....