مناطق جنگی غرب کشور در غربت به سر میبرند همان گونه شهدای آن مناطق و رشادتهای صورت گرفته در آن درغربت است.
عموما زمانی که کلام از غرب و جنگ در آن به زبان میآید ذهن ما به سمت منافقین و خرابکاری آنها میرود. البته این امر طبیعی و بر حق است ولی اشکال آنجاست که در ذهن ما کمتر یادی از جنگ با عراق در مناطق غرب نقش بسته است.
اولین دلیلی که به نظر میرسد این است که مناطق غرب به علت شرایط جغرافیایی و کوهستانی امکان طراحی و اجرای عملیاتهای بزرگ و نام آور را از دست رزمندگان ربوده، همین طور هم دشمنان ما در این مناطق عملیاتهای بزرگ و تحرکات کمتری از خود نشان داده است و گویا تقریبا در ایام زمستان جنگ در این مناطق به صورت نیمه تعطیل سپری میشده است. اما در مقابل مشاهده میکنیم که در جنوب بسیار عملیات بزرگ و سرنوشت سازیصورت گرفته است. و همین مسئله باعث شده تا غرب گمنامتر باشد.
دلیل دیگر آن است که برای معرفی مناطق جنگی بر روی غرب کار کمتری ،چه از سوی نهادهای مربوط و چه از سوی نهادهای فرهنگی صورت گرفته است.
ما ایرانیان از غرب به دور افتادهایم و دچار جنوب زدگی شدهایم و باید کمی بیشتر به غرب بپردازیم و خود را بدان نزدیک کنیم بلکه مدیون خون شهدا نباشیم.
عموما برنامههایی که در رسانهها تهیه و پخش میشود پیرامون مناطق جنوب است، همین طور عموم اردوهایی که برگزار میشود برای مناطق جنگی جنوب است و دلایل خاصی دارد. از مناطق جنوب در طول سال میتوان بازدید کرد مگر زمان اندکی در ایام تابستان که بسیار گرم میشود ولی مناطق غرب را در عموم سال نمیتوان بازدید کرد مگر ایامی چون تابستان و همچنین امکانات رفاهی همچون اردوگاه و ... را در جنوب بسیار میتوان یافت ولی در غرب اصولا وجود ندارد و حتی اردوهای راهیان نور غرب در مدارس و مراکز دولتی برگزار میشود. و همین کار را سختر میکند برای برپایی اردوها.اما شاید یک از مهمترین دلایل این است که فرماندهان مشهور ما در جنوب فعالیت داشتهاند و با مناطق جنوب شناخته شدهاند و ما آنها را از درخششان در عملیاتهای سرنوشت ساز جنوب میشناسیم. وتنها از نقطه اوج آنها با آنها همراه و آشنا بودهایم اما دریغ از آن که بسیاری از این سرداران و ستارگان در غرب پرورش یافتهاند مثل: امیر سپهبد شهید صیاد شیرازی، شهید محمد بروجردی، شهید ابراهیم همت، شهید مهدی باکری، شهید حمید باکری، زندهیاد حاج احمد متوسلیان و بسیاری دیگر از ستارگان.
منبع:سایت یک