در كتاب حاجي‌آقانوشته صادق هدايت (1945)،
حاجي به كوچك‌ترين فرزندش درباره
نحوه كسب موفقيت در ايران نصيحت مي‌كند
:
توي دنيا دو طبقه مردم هستند؛ بچاپ و چاپيده؛ اگر نمي‌خواهي جزو چاپيده‌هاباشي، سعي كن كه ديگران را بچاپي! سواد زيادي لازم نيست، آدم را ديوانه مي‌كنه واز زندگي عقب مي‌اندازه! فقط سر درس حساب و سياق دقت بكن! چهارعمل اصلي را كه يادگرفتي، كافي است، تا بتواني حساب پول را نگه ‌داري و كلاه سرت نره ، فهميدي؟ حساب مهمه! بايد كاسبي ياد بگيري، با مردم طرف بشي، از من مي‌شنوي بروبند كفش تو سيني بگذارو بفروش، خيلي بهتره تا بري كتاب جامع عباسي را ياد بگيري!
سعي كن پررو باشي،نگذار فراموش بشي، تا مي‌تواني عرض اندام بكن، حق خودت را بگير! ازفحش و تحقير و رده نترس! حرف توي هوا پخش مي‌شه ، هر وقت از اين در بيرونت انداختند ، از در ديگر با لبخند وارد بشو، فهميدي؟ پررو، وقيح و بي‌سواد؛ چون گاهي هم بايد تظاهر به حماقت كرد، تا كار بهتر درست بشه!...
نان را به نرخ روز بايد خورد! سعي
كن با مقامات عاليه مربوط بشي، با هركس و هر عقيده‌اي موافق باشي، تا بهتر قاپشان رابدزدي!....
كتاب و
درس و اينها دو پول نمي‌ارزه! خيال كن تو سر گردنه داري زندگي مي‌كني! اگر غفلت كردي تو را مي‌چاپند. فقط چند تا اصطلاح خارجي، چند كلمه قلنبه ياد بگير، همين بسه!!!!ا