سوال سوم
اگر حضرت علی (ع) خود را از طرف خدا منصوب به امامت می دانست پس چرا بعد از کشته شدن عثمان فرمود ( دعونی و التمسوا غیری) مرا واگذارید و سراغ دیگری بروید؟

پاسخ: به حکم حدیث غدیر و حدیث ثقلین امیر المومنان(ع) از طرف خدای متعال امام و وصی و جانشین بلافصل رسول خدا (ص) بود در همان زمان ها هم که مردم او را امام نمی دانستند او امام بود همان طور که در مورد پیامبران هم می گوییم پیامبر ، پیامبر است اگر چه مردم او را به پیامبری نپذیرند. علی امام است چه مردم بپذیرند چه نپذیرنداما اینکه بعداز 25 سال مردم به سراغ او امدند و در ان شرایط سخت از او خواستند زمام امور را در دست بگیرد این حق ان حضرت بود خواسته ان مردم را نپذیرد و به اینده انها اطمینان و امید نداشته باشد و معنی ان جمله این نیست که من امام شما نیستم بلکه مقصود این است شما 25 سال امامت مرا نادیده گرفتید و به سراغ دیگران رفتید و از راه و روش رسول خدا منحرف شدید و کار را به اینجا رسانیدید و این شرایط سخت وغیر قابل قبول را پیش اوردید اکنون هم همان راه را ادامه دهید و زیانهای ان را تحمل کنید زیرا نتیجه اعمال خود شماست





سوال چهارم
شیعه میگوید در زمان ابوبکر فاطمه زهرا مورد اهانت قرار گرفته و بدن او اسیب دیده و خانه او را اتش زدند اگر این گفته درست است چرا حضرت علی (ع) با ان شجاعتی که داشت مانع ظالمان نشد؟

پاسخ: انچه شجاعت امیر الومنان را بیش از شرکت او در جنگها ثابت می کند همین صبر و تحمل ظلم ها به خاطر بقاء اسلام و به خطر نیفتادن ان است امیر المومنان میدید هرگونه مقابله و قیام و درگیری به ضرر اصل اسلام است و دشمنان او هم از این شرایط سوء استفاده کردند و فاطمه زهرا (س) از اثر ستم های انان شهیده شدتوضیحات خیلی کامل این سوال در جواب یکی از کاربر ها در تاپیک قبلی امده حتماً مراجعه فرمایید.