«رتبه‌بندی شرکت‌های انفورماتیک» که نام کامل آن «آیین‌نامه رتبه‌بندی و احراز صلاحیت شرکت‌های انفورماتیکی» است، آیین‌نامه‌ای است که شورای عالی انفورماتیک کشور (زیرمجموعه معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی) بر اساس آن امتیازی ۱ تا ۷ به شرکت‌های کامپیوتری می‌دهد. شرکت‌های کامپیوتری اعم از سخت‌افزاری، نرم‌افزاری، شبکه‌ای و… برای عقد قرارداد با شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی ملزم به ارائه رتبه شرکت خود در شورا هستند. به عبارتی دیگر مراکز دولتی اجازه ندارند با شرکت‌هایی که رتبه ندارند قرارداد ببندند. رتبه ۱ به منزله بالاترین و رتبه ۷ به معنی پایین‌تر رتبه است. رتبه یک شرکت مشخص می‌کند آن شرکت در طول یک سال مجموعاً تا چه مبلغی می‌تواند قرارداد ببندد.

مبنای محاسبه رتبه‌ها تعداد و سطح تحصیلات نیروی انسانی، حقوق پرداختی، بیمه و مالیات پرداختی و براخی عوامل دیگر است. بر اساس آیین‌نامه جدید که از سال ۱۳۸۴ ابلاغ شده است هر شرکت می‌تواند در هر یک از ۱۳ رشته مشخص شده تقاضای محاسبه رتبه داشته باشد. این ۱۳ رشته عبارت هستند از:
۱- ارائه و پشتیبانی سخت‌افزاری Main Frame
۲- تولید و ارائه رایانه‌های غیر Main Frame
۳- تولید و ارائه دستگاه‌های جانبی
۴- تولید و ارائه قطعات و ملزومات
۵- تولید و پشتیبانی نرم‌افزارهای سفارش مشتری
۶- ارائه و پشتیبانی بسته‌های نرم‌افزاری و CD اطلاعاتی تولید داخل
۷- ارائه و پشتیبانی نرم‌افزارهای خارجی (SE) سیستم و ابزارها
۸- خدمات شبکه‌های اطلاع‌رسانی Providers
۹- شبکه داده‌ها‌
۱۰- مشاوره و نظارت بر اجرای طرح‌های انفورماتیکی
۱۱- خدمات پشتیبانی
۱۲- آموزش و پژوهش
۱۳- سیستم‌های ویژه

هر یک از این رشته‌ها هم به تعدادی زیررشته تقسیم می‌شوند. مثلاً رشته «تولید و پشتیبانی نرم‌افزارهای سفارش مشتری» به ۱۸ زیررشته زیر تقسیم می‌شود:
۱- آموزشی، ۲- اداری، مالی و صنعتی، ۳- بهداشتی و درمانی، ۴- بانکداری، ۵- بیمه، ۶- حمل و نقل، ۷- طراحی و مهندسی، ۸- فرهنگی، مذهبی، ۹- حقوقی و قضائی، ۱۰- امنیتی و نظامی، ۱۱- اطلاعات جغرافیایی، ۱۲- هتل‌داری و بیمارستانی، ۱۳- نشرافزار (خدمات نشر)، ۱۴- هنری تبلیغاتی، ۱۵- کتابداری، ۱۶- گردشگری، ۱۷- اطلاعات عمومی، ۱۸- سایر