در این پست به بحث تلفظ صحیح حرکات می پردازیم .
همانگونه که می دانید اولین کلید مهم لهجه عربی و قرائت قرآن کریم، اداء صحیح حرکات «کوتاه» و «کشیده» است.اگر کمی دقت کنیم در لهجه فارسی بین حرکات کوتاه و کشیده دوگونه تفاوت وجود دارد:
۱- فتحه و کسره و ضمّه از لحاظ زمانی کوتاه ، ولی الف، واو و یاء مدّی به صورت کشیده – به اندازه دوبرابر حرکات کوتاه – تلفظ می شوند.(تفاوت کمی).
۲- صداهای کوتاه فارسی غیر از تفاوت در مقدار کشش، از لحاظ نحوه ی تلفظ هم با صداهای کشیده فارسی مغایرت دارند.(تفاوت کیفی).
مثلاً در کلمه فارسی«برادر» برای اداء فتحه حرف«ب»، دهان تقریباً به صورت افقی باز می شود. اما برای تلفظ «الف مدّی» در کلمه «بابا»، دهان به صورت عمودی و پر حجم باز می شود.بنابراین در گویش فارسی هر قدر فتحه را بکشیم تبدیل به الف فارسی نمی شود. و بالعکس اگر الف را کوتاه کنیم، فتحه فارسی نخواهد شد.
همین تفاوت را عیناً بین کسره و یاء مدّی فارسی و نیز بین ضمّه و واو مدّی فارسی ملاحظه خواهیم کرد: کِتاب – کیف گُل – گوش
حالا به قانون لهجه عربی توجه کنید:
در لهجه عرب، بین صداهای کوتاه و کشیده، فقط تفاوت کمی وجود دارد اما تفاوت کیفی ندارند.بنابراین در عربی فتحه با الف مدّی فقط در میزان کشش متفاوتند اما از لحاظ کیفی عیناً مثل هم تلفظ می شوند.وپس در کله عربی«بَرَزُوا» برای تلفظ صدای کوتاه فتحه«ب»، دهان به صورت افقی باز می شود و دقیقاً در کلمه«بارِزُون» نیز برای الف مدّی، دهان به صورت افقی – عیناً مثل فتحه – باز می شود و تنها تفاوتشان در میزان کشش آن هاست.(فتحه کوتاه و الف مدّی کشیده تلفظ می شود.
لذا در لهجه عرب، اگر صدای فتحه را ادامه دهیم تبدیل به الف خواهد شد. و الف مدّی را اگر کوتاه کنیم تبدیل به فتحه می گردد.(الف مدی دو برابر فتحه است).
همین قانون عیناً بین کسره و یاء مدّی و نیز بین ضمّه و واو مدّی عربی حاکم است. مثلاً :
حَفظنا ها – حفیظ قُل – قولا








منبع : سایت قرآنی معصومین