شناخت عبارت INSERT
ساختار دستور عبارت Insert شبيه به عبارت Select می باشد، بيشترين شکل مبنای آن عبارت است از:
INSERT [INTO] Table-or-View [(Column-List)]
VALUES (Value-List)
هر عبارت Insert می تواند يک جدول يا نما منفرد را به هنگام سازد. زمانی که شما از عبارت Insert برای به هنگام سازی يک نما استفاده می کنيد شما بايد آگاه باشيد از محدوديتهای زير:
View نبايد شامل يک تابع به هم پيوسته مانند COUNT يا AVG باشد.
View نبايد شامل Top ، GROUP BY ، UNION يا DISTINCT باشد.
View نبايد شامل يک ستون محاسبه شده باشد.
View بايد يک جدول را در شرط From باز گرداند.
عبارت Insert ستونهاي يک جدول منفرد را فقط به هنگام می سازد.
ليست ستون در عبارت Insert اختياری می باشد. اگر آن فراهم نگردد عبارت Insert بايد شامل مقاديری برای همه ستونها در جدول يا نما باشد و آنها بايد به همان ترتيب به عنوان ستونهايی در جدول يا نما فراهم شوند. اگر چه شما می توانيد از کليدهای ويژه DEFAULT برای مشخص کردن مقادير پيش فرض برای يک سطر استفاده کنيد. زمانی که ليست ستون گنجانده می شود. آن يک فرمت شبيه از ليست ستون در عبارت Select می گيرد: يک ليستی از نامهای ستون که با کاما جدا شده است. از زمانی که يک عبارت Insert می تواند يک سطر را فقط برای يک جدول اضافه کند، شما معمولاً نياز به استفاده کردن مشخصه نام جدول برای نام ستون نخواهيد داشت.

استفاده کردن از عبارت INSERT
يک عبارت Insert می تواند با استفاده کردن از قاب Grid برای مشخص کردن ستونها يا با استفاده کردن قاب SQL برای وارد کردن مستقيم عبارت ايجاد گردد.

درج کردن سطرها با استفاده از قاب Grid
قاب Grid احتمالاً آسانترين راه برای ايجاد يک عبارت Insert می باشد از زمانی که ياد آوردن هر ساختار دستور مورد درخواست شما نباشد.

درج کردن يک سطر با استفاده از قاب Grid
پوشه Tables را از پايگاه داده Aromatherapy راهبری کرده، جدول Oils را در قاب Details کليک راست می کنيم. در زير منوی Open Table رفته و Query را انتخاب می کنيم. Query Designer همه چهار قاب نشان داده شده را باز می کند.