مولکولهای هموگلوبین استخراج شده از سلولهای قرمز خونی از طریق کپسول دار کردن یا شبکه سازی اصلاح می کنند. این فرایند مولکول هموگلوبین را پایدارتر می کند. همچنین فرایندهای خاص زیستی برای خارج کردن H.I.V ( ویروس مولد ایدز ) و دیگر ارگانیسمها میسر میشود



هموگلوبین شبکه بندی شده سلولهای قرمز خون مصنوعی :
سلولهای قرمز مصنوعی خون روی غشاء خود ، نشان مشخص کننده ی گروه خونی ندارد و پیش از استفاده از آنها انجام آزمایش تطبیق گروه های خونی لازم نیست. مولکول های هموگلوبین در داخل سلولهای قرمز مصنوعی به صورت چهار قسمتی هستند و تنها مشکل مهم دفع سریع این سلولهای مصنوعی از سیستم چرخش و گردش خون است.

ساختار هموگلوبین شبکه ای :
این هموگلوبین شامل چند گروه آمینو اسید است که اغلب روی سطح مولکول آن قرار دارد. از مقاله ی قبل به یاد داریم که انتقال اکسیژن تابعی از هموگلوبین حاوی ارتیروییت است. ساختار تترامیک قسمت پروتئین به هموگلوبین امکان اتصال چهار مولکول را در داخل بسته های اتصالی در هر واحد فرعی پروتئین را میدهد. تاثیرات اکسیژن هموگلوبین خون منجر به تغییرات تطبیقی ساختاری برای آسان کردن بارگذاری و باربری اکسیژن در گردش خون وبافت های پیرامون می شوند ، در هموگلوبین مصنوعی استفاده از دی اسیدها برای شبکه ای کردن هموگلوبین گزارش شده است هموگلوبین مصنوعی که از معادله ی :
HB – NH2 CL – CO – ( CH2 )8 CO – CL – HB – NH – CO – (CH2)8) – CO – NH – HB
تبعیت میکند با کاهش اندازه سلولهای مصنوعی همه ی مولکول های هموگلوبین شبکه ای به پلی هموگلوبین تبدیل می شوند. در حال حاضر هموگلوبین های جدید مصنوعی از آلدهید های دو عاملی و نوکلئوتیدها و بعضی از قندها به دلیل داشتن ساختمان حلقوی مناسب تولید می شوند.

در سیستم گردش خون بدن راندمان پیوند اکسیژن و انشار و گردش منظم آن می تواند توسط موازنه ی اسید – باز فشار دی اکسید کربن ، دما و 2-3 دی فسفو گلیسرات تغییر داده شود. این مکانیزم به صورت یک عملیات تنظیمی طبیعی برای تحویل اکسیژن به بافت ها فعالیت دارد.

در PH خنثی ( نه اسیدی ،نه بازی ) و در غیاب هر ماده ی کاتالیز کننده P50 هموگلوبین منفی در خارج از PBC برابر 7 mmHg است. بنابراین milieu داخلی RBC برای رساندن موثر اکسیژن از هموگلوبین پلاسما عمل می کند ،این مولکول های هموگلوبین تعدیل نشده دارند که ناشی از تمایل زیاد اکسیژن برای هموگلوبین پلاسما ست. به یاد داشته باشیم لیگاندهایی از قبیل گروهای پیرییوکسیل وقتی که به هموگلوبین متصل میشوند باعث کاهش آفینیته اکسیژن می شوند، این کاهش تغییرات هموگلوبین پلاسما را قادر می سازد تا اکسیژن را به بافتهای پیرامون تحویل دهند .

استفاده از پرفلوئورها در تهیه خون مصنوعی :
انتقال اکسیژن بصورت گاز محلول در پلاسما شدیدا متفاوت از انتقال اکسیژن بر پایه ی هموگلوبین است، اگر چه مقداری اکسیژن معمولا در پلاسما حل می شود این مقدار نوعا کمتر از 1% کل اکسیژن در خون شریانی است و حتی با کم خونی چشمگیر بر عکس مصرف پرفلور می تواند مقدار اکسیژن حل شونده تا حدود 10-15 % کل مقدار شریانی افزایش دهند که یک افزایش 2-3 برابری که بستگی زیادی به فشار جزئی دارد .

از میان مواد آبی سنتزی مواد سیلیکونی ، فلئور کربنی به جهت توانایی حمل اکسیژن شناخته تر هستند . در سال 1968 نشان داده شد که امولوسین ریز فلئور کربن می تواند به طور اساسی جانشین تمام خون یکی از انواع موش های صحرائی شود و از مرگ او جلوگیری کرده و آن را نجات دهند. زیرا در آن F تری بوتیل آمین موجود در آن زمان نیمه عمری بیش از 800 روز داشت و مانند ساختارهای امروزی که نیمه عمر چند ساعتی دارند نبوده و مدت بیشتری در بدن باقی می ماند ، البته این نیمه عمر کوتاه مزایای دیگر پزشکی را به همراه دارد.
__________________