جمهوری سوسیالیستی ویتنام ( Vietnam Socialist Republic of) کشوری است واقع در جنوب شرق آسیا ، کنار خلیج تایلند ، خلیج تونکین و دریای چین جنوبی ، هم مرز با چین ، لائوس و کامبوج ، پایتخت این کشور شهر هانوی ( Hanoi ) با 4 میلیون و 147 هزار نفر جمعیت می باشد . مساحت ویتنام 331.041 کیلومتر مربع و جمعیت آن 82 میلیون و 628 هزار نفر است . از مهمترین شهرهای ویتنام می توان به : هوشی مینه سیتی 5 میلیون و 030 هزار نفر ، هایفونگ 1 میلیون و 817 هزار نفر و دانانگ 460 هزار نفر اشاره کرد . ویتنام از میانه های قرن نوزدهم و با ورود فرانسوی ها به این کشور ، زیر استعمار این کشور قرار گرفت ، ویتنام طی جنگ جهانی دوم به اشغال ژاپن درآمد . فرانسه پس از قیام های دین بین فو و در نتیجه ی توافقنامه ی ژنو از این مستعمره ی خود صرفنظر کرد ، سرانجام در 2 سپتامبر 1945 ویتنام از فرانسه اعلام استقلال کرد . پس از این ویتنام به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم شد ، نظام کمونیستی در شمال و نظام غیر کمونیستی در جنوب این کشور حاکم شد . در سال 1965 آمریکا با فرستادن نیروهایی به ویتنام جنوبی سعی داشت ، قسمت جنوبی را در مقابله با قسمت شمالی کمونیست یاری کند . جنگ در سال 1973 و انعقاد توافقنامه ی پاریس خاتمه یافت . در سال 1975 حکومت ویتنام جنوبی ساقط شد و در کل ویتنام حکومت کمونیستی برقرار شد . ویتنام در سال 1979 به کامبوج حمله کرد و آن را اشغال نمود . کامبوج با کمک چین موفق شد ویتنام را از خاک خود عقب براند . تا پیش از فروپاشی شوروی کمک های مالی این کشور به ویتنام ادامه داشت اما با تجزیه ی شوروی این کمک ها قطع شد . دو موی در سال 1991 دبیر کل حزب کمونیست ویتنام شد ، وو وان کیتنیز در همین سال نخست وزیر ویتنام شد در سال 1992 لی دوک آن رئیس جمهور ویتنام شد . از سال 2006 نگوین مین تریت به عنوان رئیس جمهور و نگوین تان دونگ به سمت نخست وزیر انتخاب شدند . 85 % نژاد این کشور را ویتنامی ، 3 % را چینی ، 2 % را مونتانیارها ، 1 % را تهو و 1 % را تای تشکیل می دهند ، همچنین دین 66 % ویتنامی ها ، بودایی ، 8 % مسیحی و 3 % کائودای می باشد . ویتنامی ، زبان رسمی مردم ویتنام است ، در کنار این زبان ، زبانهای چینی ، فرانسوی و انگلیسی نیز رایج است . واحد پول ویتنام ، دونگ با واحد جزء ( هائو ) نام دارد . بعد از سال 1986 صنعت و کشاورزی خصوصی رفته رفته در این کشور جایی برای خود دست و پا کرد و از سال 1989 ویتنام موفق به صادرات برنج خود شد . پس از این صنعت نفت این کشور نیز گسترش یافت . ویتنام از اعضای اتحادیه ی کشورهای جنوب شرق آسیا ( آ سه آن ) است .
کشور ویتنام مشتمل بر 58 ایالت و 3 ناحیه ی خودگردان ( * ) می باشد :
1 - آن جیانگ ( An Giang )
2 - باک جیانگ ( Bac Giang )
3 - باک کان ( Bac Kan )
4 - باک لیو ( Bac Lieu )
5 - باک نین ( Bac Ninh )
6 - با ریا وونگ تائو ( Ba Ria-Vung Tau )
7 - بن تره ( Ben Tre )
8 - بین دین ( Binh Dinh )
9 - بین دونگ ( Binh Duong )
10 - بین فوک ( Bin Phuoc )
11 - بین توآن ( Bin Thuan )
12 - کامائو ( Ca Mau )
13 - کان تو ( Can Tho )
14 - کائو بانگ ( Cao Bang )
15 - داک لاک ( Dac Lac )
16 - دانانگ ( Da Nang )
17 - دونگ نای ( Dong Nai )
18 - دونگ تاپ ( Dong Thap )
19 - جیا لای ( Gia Lai )
20 - ها جیانگ ( Ha Giang )
21 - های دونگ ( Hai Duong )
22 - های فونگ ( Hai Phong ) *
23 - ها نام ( Ha Nam )
24 - هانوی ( Hanoi ) *
25 - هاتای ( Ha Tay )
26 - هاتین ( Ha Tinh )
27 - هائو بین ( Hao Binh )
28 - هو چی مین ( هوشی مینه ) ( Ho Chi Minh ) *
29 - هونگ ین ( Hung Yen )
30 - خان هائو ( Khanh Hao )
31 - کین جیانگ ( Kien Giang )
32 - کن توم ( Kon Tum )
33 - لای چائو ( Lai Chau )
34 - لام دونگ ( Lam Dong )
35 - لانگ سون ( Lang Son )
36 - لائو کائی ( Lao Cai )
37 - لونگ آن ( Long An )
38 - نام دین ( Nam Dinh )
39 - نگ آن ( Nghe An )
40 - نین بین ( Ninh Binh )
41 - نین توآن ( Ninh Thuan )
42 - فو تو ( Phu Thu )
43 - فو ین ( Phu Yen )
44 - کوانگ بین ( Quang Binh )
45 - کوانگ نام ( Quang Nam )
46 - کوانگ نگ ( Quang Ngai )
47 - کوانگ نین ( Quang Ninh )
48 - کوانگ تری ( Quang Tri )
49 - سوک ترانگ ( Soc Trang )
50 - سون لا ( Son La )
51 - تای نین ( Tay Ninh )
52 - تای بین ( Thai Binh )
53 - تای گوین ( Thai Nguyen )
54 - تان هائو ( Thanh Hao )
55 - تائو تین هو ( Thua Thien-Hue )
56 - تین جیانگ ( Tien Giang )
57 - ترا وین ( Tra Vinh )
58 - توین کوانگ ( Tuyen Quang )
59 - وین لونگ ( Vinh Long )
60 - وین فوک ( Vinh Phuc )
61 - ین بای ( Yen Bai )