رخدادهاي مهم يونسكو :


2003: بازگشت ايالات متحده به يونسكو

2001: بيانيه جهاني يونسكو راجع به تنوع فرهنگي كه از سوي اجلاس عمومي پذيرفته شد.

1999: دبير كل يونسكو «كوئيشيروماتسوارا» اصلاحات عمده‌اي را براي بازسازي و تمركز‌زدايي ستادها و فعاليت‌هاي سازمان به عمل ‌آورد.

1998: بيانيه جهاني ژنوم‌انساني و حقوق بشر كه در سال 1997 توسط يونسكو اصلاح و پذيرفته شد به تأييد و امضاي سازمان ملل رسيد.

1997: بازگشت انگلستان به يونسكو

1992: تأسيس بايگاني برنامه‌هاي جهاني در راستاي حمايت از گنجينه‌هاي بي‌بديل كتابخانه‌اي و مجموعه‌هاي آرشيو. اكنون اين بايگاني در برگيرنده آرشيوهاي صوتي، تصويري و تلويزيوني متعددي است.

1990: كنفرانس جهاني آموزش همگاني در ژامتين تايلند كه آغاز يك حركت جهاني براي فراهم‌سازي زمينه دسترسي تمامي كودكان، جوانان و بزرگسالان به آموزش پايه بود. ده سال بعد نشست‌ جهاني آموزش كه در داكار سنگال برگزار شد دولتها را متعهد ساخت تا سال 2015 آموزش پايه را براي همگان امكان‌پذير سازند.

1984: ايالات متحده آمريكا از سازمان يونسكو كناره گرفت و علت آن را عدم موافقت در خصوص مديريت و ديگر مسائل ذكر كرد. انگلستان و سنگاپور در سال 1985 كناره‌گيري كردند. بودجه سازمان با كنترل بسيار شديد روبرو گشت.

1980: نخستين مجموعه دو جلدي تاريخ عمومي آفريقا منتشر شده از سوي يونسكو انتشار يافت. مجموعه‌هاي مشابهي نيز در خصوص ديگر مناطق مخصوصاً آسياي مركزي و حوزه كارائيب منتشر شد.

1978: يونسكو بيانيه نژاد و تعصب نژادي را تصويب كرد. گزارش‌هاي بعدي دبير كلي در خصوص اين مسأله سبب بي‌اعتباري و سلب مشروعيت بنياد‌هاي شبه علمي نژادپرستي شد.

1975: دانشگاه جامعه ملل در توكيو تحت نظارت سازمان ملل و يونسكو تأسيس شد.

1974: پاپ پل ششم جايزه صلح ژان بيست و سوم را به يونسكو اهداء كرد.

1972: كنوانسيون حمايت از ميراث فرهنگي و طبيعي جهان پذيرفته شد. كميته ميراث جهاني در سال 1976 تأسيس شد و نخستين اثر تاريخي در فهرست ميراث جهاني به سال 1978 به ثبت رسيد.

1968: يونسكو نخستين كنفرانس بين‌الدولي را به منظور برقراري آشتي ميان دولت و توسعه كه اكنون مرسوم به «توسعه پايدار» است برگزار كرد.

1960: آغاز مبارزه موسوم به «نوبي» در مصر براي انتقال معبد بزرگ ابوسيمبل و درامان نگهداشتن آن از رود نيل براثر بازسازي سد آسوان. در طي بيست سال مبارزه و تلاش، 22 يادمان و مجموعه‌هاي معماري جابجا شدند. اين نخستين و بزرگترين مبارزه در بين مبارزات ديگر از جمله «موانيجو دارو» (پاكستان)، «فز» (مراكش) «كاتماندو»(نپال)، بروبودور«(اندونزي) و «آكروپليس»(يونان) بوده است.

1985: گشايش مقر اصلي يونسكو در پاريس، كه توسط مارسل بروئر(از ايالات متحده) و پيرلوژي نروي (از ايتاليا) و برنارد زرفوس( از فرانسه) طراحي شد.

1956: جمهوري افريقاي جنوبي از يونسكو به اين دليل كه برخي از آثار منتشر شدة سازمان دخالت مستقيم در مسائل نژادي اين كشور داشته‌اند كناره گرفت. اين كشور در سال 1994 تحت رهبري نلسون ماندلا به يونسكو بازگشت.

1952: كنفرانس بين‌الدولي كه از سوي يونسكو برگزار شد كنوانسيون جهاني حق مؤلف را تصويب كرد. در دهه‌هاي بعد از جنگ جهاني دوم اين كنوانسيون در صدد برآمد تا حمايت از حق مؤلف را براي بسياري از كشورهايي كه در كنوانسيون حمايت از آثار ادبي و هنري «برن» شركت نكرده بودند تسّري بخشد ( اين كنوانسيون در سال 1886 منعقد گرديد)

1948: يونسكو به اعضاي خود پيشنهاد كرد كه آموزش ابتدايي را رايگان، اجباري و جهاني سازند.

1945(16 نوامبر): نمايندگان 37 كشور در لندن براي امضاي اساسنامه يونسكو كه در 4 نوامبر 1946 بعد از امضاي 20 كشور عضو ضمانت اجرايي پيدا كرده بود، گردهم آمدند.