ساختار زينك
زينك در سيستم چاپ افست
زينكها كه در سيستم چاپ افست مورد استفاده قرار مي‌گيرند داراي ضخامت بسيار كمي هستند ( تا 0.3 ميليمتر ) وبه سادكي برروي سيلندر زينك نصب مي‌شوند. جنس زينكها غالبا از آلومينيوم ويا از آلياژهاي فلزي، پلاستيك ويا كاغذ هستند.
آلومينيوم به عنوان فلز منتخب براي ساخت زينك به عنوان اولين گزينه درساليان متمادي مورد استفاده قرارگرفته وحتي براي زينكهايي كه پايه آنها روي وديگر فلزات بوده به عنوان روكش نهايي استفاده مي‌شود.
سطح بيروني آلومينيوم روي زينك به صورت مكانيكي از طريق سيستم سند بلاست ، سايش كروي ويا برسينگ خيس به صيقلي‌ترين حالت ممكن درمي‌آيد. نهايتا همه ي انواع زينكهاي چاپ طي پروسه الكتروليته يا به عبارتي الكتروشيمي از طريق اكسيداسيون آماده مي‌شوند.
سطح زيرين ( زي قسمتي كه جاذب مركب است ) بوسيله فلز پايه ساخته شده كه جنس آن معمولا عبارتند ازمس، پليمر، وبرخي از آلياژهاي ديگر.
سطحي كه روي زينك به نور حساس است امروزه غالبا از فتوپليمر ساخته مي‌شود. انتقال تصوير از روي سطح زينك پس از انجام عملياتي و نورپردازي و ظهور قابل انجام است. محلهاي باقيمانده پوشيده شده درسطح زينك با ماده پايه محلهايي هستند كه پس از ظهور قابليت جذب وانتقال مركب را دارد.
سطح روي زينك
لايه نازكي از اكسيد آلومينيوم تهيه شده از مواد پايه آلومينيوم به وسيله پروسه خاصي درساختار زينك به كار مي‌رود كه قسمتهاي جاذب آب را برروي زينك تشكيل مي‌دهد .
درساختارزينك همواره دو المان اساسي را بايد درنظر گرفت كه درظهور و ثبوت زينك نقش اساسي دارد.
اول: پرتو افكني يا نوردادن
دوم: پروسه ظهورزينك
دراثرنفوذ نور( نورحاوي اشعه uv ) برسطح حساس روي زينك تغييرات شيميايي ايجاد مي‌شود كه موجب واكنش متفاوتي برسطح حساس به نورروي زينك مي‌شود.
اين تغييرات شيميايي منحصرا به ساختار زينك ولايه مربوطه (حساس به نور ) دارد. بدين ترتيب دونوع واكنش فتوشيميايي هنگام ظهور زينك اتفاق مي‌افتد.
1)سخت شدن لايه اي از قسمت حساس به نور به وسيله پرتوافكني (زينكهاي نگاتيو)
2)تجزيه لايه حساس به نور برروي زينك به وسيله پرتوافكني ( زينكهاي پزتيو)
1)لايه حساس به نور بوسيله واكنش فتوشيميايي سخت شده ودردستگاه دولوپر (ظهور) به صورت برآمده وسخت خود را نشان مي‌دهد.
2)ازطرف ديگر دولوپر (دستگاه ظهور) لايه حساس به نور لايه تجزيه شده توسط واكنش فتوشيميايي قسمتهاي نورداده شده سطح زينك را از بين مي‌برد تا به لايه آلومينيومي برسد.
دراين دو روش براي پروسه زينك (نگاتيو وپزتيو) دونوع نورپردازي يا نوردادن مورد نيازاست كه دقيقا براساس نوع فيلم انتخابي انجام مي‌شود.
درآماده سازي زينكهاي پزتيو وهمچنين زينكهاي چاپ سنتي يك فيلم پزتيو به عنوان اورژينال يا نسخه اصلي مورد استفاده قرارمي‌گيرد.
برروي فيلم مذكور قسمتهاي غيرشفاف وسياه روي فيلم همان قسمتهايي هستند كه برروي زينك جاذب مركب خواهند بود.هرگاه نور برروي قسمتهاي غير چاپي تابيده شود لايه هاي حساس به نوردراين قسمتها تجزيه مي‌شوندو موجب مي‌شوند كه اين قسمتها بدون پوشش بمانند.
(اين قسمت هنگام ظهور مشخص مي‌شود).
اين پروسه يك ضعف دارد كه عبارتند ازلبه هاي فيلم وهمچنين گرد وغبار كه درطول اين پروسه برروي زينك نشسته وپس از ظاهر شدن زينك به صورت خطوط ونقاط پراكنده جذب كننده مركب ونهايتا انتقال دهنده تصوير برروي لايه چاپي خواهند بود.
درسيستم پروسه زينك زينكهاي نگاتيو ، فيلمي كه به عنوان اورژينال استفاده مي‌شود فيلم نگاتيو است ودقيقا برعكس زينك پزتيو قسمتهاي شفاف جذب كننده مركب‌اند.
پس از ظهور زينكها آنها را به وسيله صمغ عربي مي‌پوشانند تا سطح آن دچار خراش نشود مسلما هنگام چاپ پزتيو بودن يا نگاتيو بودن زينكها تاثيري نداشته و پروسه چاپ درهر دومورد يكسان است وتنها تفاوت آنها هنگام ليتوگرافي نوع فيلم‌هاي انتخابي‌ست.
ميزان دريافت مركب براساس طرح موجود مسئله‌ايست كه بايد درعمليات قبل از چاپ به آن توجه و آن را مشخص نمود.
استفاده كردن ازنوع زينك نگاتيو يا پزتيو مسئله ايست كه انحصارا بايد توسط چاپخانه مشخص شود.
بسياري از چاپخانه ها اقدام به سوزاندن زينكها نيزمي‌كنند كه بدين وسيله تيراژ چاپي زينكها را وهمچنين عمراستفاده از آن بيشتر شود.