اینجا کارنامه چند تن از مهمترین ستاره های سینمای ایران در دو دهه اخیر را مرور کرده ایم؛ مردان و زنان بازیگری که یک زمانی تماشاچیان برای دیدنشان روی پرده نقره ای سر و دست می شکستند؛ و امروز گرچه هنوز هستند اما دیگر مدت هاست فیلمی از آنان روی پرده، شوری در کسی برنمی انگیزد و شوق تماشا را بیدار نمی کند.

وقتی به عدد سال های این کارنامه نگاه کنید، متوجه می شوید که عمر «ستارگی» اغلب ستاره های ما به یک دهه هم نمی رسد و آفتاب جذابیت و فروش شان در کمتر از ۱۰ سال غروب می کند. اگر دنبال چرایی این اتفاق هستید، این مطلب ما را از دست ندهید. فقط تاکید بر این نکته ضروری است که نمی توان ادعا کرد دوران این ستاره های دیگر تمام شده؛ چرا که سینمای ایران، مثل فوتبال دنیا، هیچ چیزش قابل پیش بینی نیست و هر اتفاقی در آن امکان دارد!

ابوالفضل پورعرب

۵۳ ساله

طلوع (وقتی شناختیمش): ۱۳۶۲ (زخمه)

اوج (وقتی ستاره شد): ۱۳۶۸ (عروس)

غروب (وقتی ستاره نیست): ۱۳۷۸ (دست های آلوده)

پورعرب، بعد از جمشید هاشم پور و بیژن امکانیان، سومین استار مرد سینمای بعد از انقلاب ایران است. (جالب اینکه با هر دوی این چهره ها هم بعدا همبازی شد: در «نیش» با هاشم پور، و در «آواز تهران» با امکانیان). بازیگری که به همراه نیکی کریمی، هر دو از کشف های بهروز افخمی بودند و تا پنج شش سالی بعد از عروس، جوان اول فیلم های قهرمان محور ما محسوب می شد. پورعرب تا قبل از «مردی شبیه باران» سهیلی، دو باری نامزد دریافت سیمرغ شد و ناکامی اش در دریافت این جایزه، پچ پچ هایی سر زبان ها انداخت که از مخالفت مسئولان سینمای کشور با پر و بال دادن به یک ستاره حکایت می کرد.

بردن سیمرغ برای یک فیلم دفاع مقدسی هم از زاویه ای دیگر به این شایعات دامن می زد. با این حال او بعد از این فیلم رفته رفته و به دلایلی نامشخص در مسیر نزول قرار گرفت و غیر از «غریبانه» احمد امینی و «دست های آلوده» سیروس الوند تا مدت ها با کارگردان اسم و رسم داری کار نکرد. پورعرب در اواسط دهه ۷۰ با «مسافر» سیروس مقدم سر از تلویزیون درآورد و در ۱۵ سال اخیر به علل مختلفی از جمله بیماری سهمگینی که گریبانش را گرفته بود، بیش از ۱۰ کار در سینما نداشت که آخرینش به ۵ سال قبل برمی گردد. حتی حضور او در «وضعیت سفید» هم تحت تاثیر این بیماری قرار گرفت و شنیده ها خبر از این می دهند که تیم سازندگان سریال، به دلیل ضعف و ناتوانی جسمی مفرط او، از مدت حضور نقش اش در مجموعه کاستند.

پورعرب که حتی سال گذشته شایعه مرگش هم دهان به دهان چرخید، بالاخره سرحال و قبراق جلوی دوربین هفت حاضر شد و گفت دیگر علاقه ای به حضور جلوی دوربین ندارد اما وسوسه سینما هنوز دست از سر اوبرنمی دارد؛ هر چند به شکلی دیگر این بار پشت دوربین. باید دید آخر و عاقبت تهیه کنندگی و کارگردانی او که سابقه دستیار کارگردانی در فیلم «دزد و نویسنده» (۱۳۶۵) را دارد، به کجا می کشد.