جهش ژنتيكي با وسواس ارتباط دارد
پژوهشگران دريافتند بچه موشهايي كه فاقد يك پروتيين مهم مغزي به دنيا آمدند چار علايم وسواس شدند و وقتي با داروهاي ضد اضطراب تحت درمان قرار گرفتند اين علايم در آنها ناپديد شد.
به گزارش خبرگزاري رويترز از شيكاگو، موشهاي فاقد ژن ‪ SAPAP3‬آنقدر صورت خود را ماليدند تا دچار خونريزي شد. مشخصه ديگر اين موشها دوري گزيدن از فضاهاي روشن و باز بود.
گوپينگ فنگ متخصص ژنتيك مولكولي در مركز پزشكي دانشگاه دوك مي‌گويد به عقيده ما اين حيوانات نمي‌توانند جلوي اين رفتار خود را بگيرند.
اين يافته‌ها در مجله نيچر منتشر شده است.
اين رفتارها نظير اختلال وسواسي ‪ OCD‬در انسان است.
مشخصه اين اختلال اضطرابي افكار مخل و رفتارهاي وسواسي مانند شستشوي مكرر دستها است كه زندگي روزمره را مختل مي‌كند. دو درصد جمعيت جهان دچار وسواس هستند.
محققان تحقيقات خود را بر عملكرد پروتييني كه ژن ‪ SAPAP3‬مي‌سازد معطوف كردند. آنها موشهاي فاقد اين ژن پرورش دادند.
در ابتدا اين موشها ظاهري طبيعي داشتند ، اما بعد از چهار تا شش هفته تكه‌هاي بي‌مو در صورتشان پديدار شد. تصاوير ويديويي گرفته شده از اين حيوانات نشان از تميز كردن وسواسي موشها داشت.
آزمايشهاي بعدي نشان داد اين حيوانات دچار اضطراب مفرط هستند.
هنگامي كه آنها در يك جعبه تاريك قرار داده شدند كه دري به سوي فضاهاي باز و روشن داشت موشهاي طبيعي از جعبه خارج شدند، اما موشهاي فاقد اين پروتيين داخل جعبه ماندند.
اين حيوانات احساس مي‌كنند فضاهاي روشن مخاطره آميزترند. اين رفتار شواهد ديگري در مورد افزايش اضطراب در حيوانات نشان مي‌دهد.
هنگامي كه ژن مفقود شده وارد بدن حيوان شد، موش رفتار طبيعي پيدا كرد.
داروي ‪ Fluoxetine‬علايم اين حيوانات را تسكين بخشيد. اين دارو يك داروي ضد اضطراب است كه شركت الي ليلي با نام تجاري پروزاك براي درمان علايم وسواس در انسانها عرضه مي‌كند.
اين مطالعه اولين تحقيقي است كه نشان مي‌دهد نقص در بخشي از مغز مي‌تواند باعث بروز علايم وسواس شود.
ژن ‪ SAPAP3‬جزو خانواده پروتيين‌هايي است كه ماده انتقال‌دهنده عصبي يا ماده شيميايي گلوتامات پيام رسان را تنظيم مي‌كند. فنگ معتقد است اين ماده مي‌تواند هدف مفيدي براي شركتهاي داروسازي باشد كه به دنبال ساخت داروهاي اختلالات اضطرابي هستند.