یه کلیت شروع میکنم


موقعيت جغرافيايي ايران


کشور ایران شانزدهمین کشور بزرگ جهان است. ایران در نیمکره شمالی، نیمکره شرقی در قاره آسیا و در قسمت غربی فلات ایران واقع شده و جزو کشورهای خاور میانه است.
نصف النهار 5 44 شرقی از غربی ترین نقطه ایران و نصف النهار 18 63 شرقی از شرقی ترین نقطه ایران عبور می کند. همچنین مدار 3 25 شمالی از جنوبی ترین نقطه ایران و مدار 47 39 شمالی از شمالی ترین نقطه این کشور می گذرد.
ايران با 1648195 کيلومتر مربع مساحت از شمال با ارمنستان، آذربايجان، و ترکمنستان هر سه از جمهوريهای شوروی سابق و دريای خزر، از مشرق با افغانستان و پاکستان، از مغرب با ترکيه و عراق و از جنوب با خليج فارس و دريای عمان همسايه است. مساحت ايران يک پنجم مساحت آمريکا و تقريبا سه برابر فرانسه است.
ایران کشوری کوهستانی محسوب می‌شود. بیش از نیمی از مساحت کشور را کوه‌ها و ارتفاعات، و کمتر از 4/1 آن را نیز اراضی قابل کشت تشکیل داده است. ارتفاعات ایران را به طور کلی می توان به چهار رشته کوه شمالی، غربی، جنوبی و کوههای مرکزی و شرقی تقسیم کرد که از این جهت در مرتبه بیست و سوم کوه‌های جهان قرار دارد.
سه رشته کوه ايران را احاطه می کنند: کوه های سبلان و تالش در شمال غربی، رشته کوه بلند و بسيار کهن زاگرس (متعلق به دوران ژوراسيک) در غرب و جنوب غربی و رشته کوه البرز در شمال که دماوند، بلندترين قله ايران با 5670 متر ارتقاع را شامل می شود. دماوند مهمترين قله در شمال شرقي تهران قرار دارد
فقط 14 درصد از زمينهاي ايران قابل کشت و زرع است. 8 درصد اراضي ايران جنگل، 55 درصد مراتع طبيعي و 23 درصد کوير و بيابان است.
حدود 200، 180 کیلومتر مربع از خاک ایران را جنگل‌ها پوشانده که حدود 5/55 % آن مربوط به جنگل های غرب کشور است. جنگل‌های شمال کشور در حاشیه جنوبی دریایی خزر 19%، جنگل‌های پسته پراکنده در جنوب و شرق 3/13%، جنگل‌های کوهستانی ارس 6/6% و جنگل‌های گرمسیر و کویری نیز 6/5% آن را تشکیل می‌دهد. .
پايه هاي شمالي البرز که پوشيده از درختان مختلف ميباشد، بزرگترين محل کشت و کار است و در گوشه و کنار خلخال، جنوب اردبيل و نهار خوران (در جنوب گرگان) ميتوان جنگلهاي دوست داشتني شمال را مشاهده کرد.
در مرکز ايران نيز دو بيابان وسيع به نام دشت کوير (با بيش از 200 هزار متر مربع) و دشت لوت (166 هزار متر مربع) قرار دارد.
اکثر رودهای جاری در ایران کم آب‌اند و تنها رود قابل کشتیرانی آن، رود کارون است. مهم‌ترین رودهای حوضه خلیح فارس و دریای عمان عبارت‌اند از: کارون، جراحی، کرخه، در، زهره، دالکی، اروند رود، مهران، میناب، سرباز، با هوکلات، تیاپ، نای بند، شور و مند.
رود کارون با 950 کیلومتر طول، چهل و هشتمین رود جهان است.
ايران در قلب خاورميانه همچون پلي درياي مازندران بزرگترين درياچه جهان را به خليج فارس و درياي عمان، از شمال به جنوب وصل ميکند و گذرگاهي است براي ارتباطات فرهنگي - سياسي دنياي شرق و غرب.
کشور ایران دارای آب وهوای متنوعی است که با مقایسه نقاط مختلف کشور، این تنوع را به خوبی می‌توان مشاهده کرد.
چشمه هاي زلال، باغهاي پسته، دشتهاي پر از لاله، فصلهاي متنوع، کوهها و صخره ها، شبهاي پرستاره، سرزمينهاي ناهموار بي انتها، آتشفشانهاي غير فعال پوشيده از برف، جنگلهاي سرپوشيده کوهپايه هاي البرز و سواحل زيباي درياي خزر از جمله ديدنيهاي زيباي ايران هستند که همه ساله توجه بسياري از جهانگردان را به خود جلب مي کند.
در کنار خصوصيات مورد توجه سرزمين بزرگ ايران که از نظر جهانگردي اهميت بسيار زيادي دارد، وجود کوههاي بلند، دشتهاي پهناور، صحراها، رودخانه ها و درياچه هاي مختلف، همگي در کنار يکديگر شرايط جغرافيائي بخصوصي بوجود آورده اند که در هر موقع سال مي توان هر يک از چهار فصل را در يکي از مناطق ايران پيدا کرد.
پایتخت ایران شهر تهران و 98% مردم ایران مسلمان هستند.

سه رشته کوه ايران را احاطه می کنند: کوه های سبلان و تالش در شمال غربی، رشته کوه بلند و بسيار کهن زاگرس (متعلق به دوران ژوراسيک) در غرب و جنوب غربی و رشته کوه البرز در شمال که دماوند، بلندترين قله ايران با 5670 متر ارتقاع را شامل می شود. در مرکز ايران نيز دو بيابان وسيع به نام دشت کوير (با بيش از 200 هزار متر مربع) و دشت لوت (166 هزار متر مربع) قرار دارد.

موقعیت جغرافیایی فلات* ایران
سرزمین ایران منطقه یی است سه گوش و بلند ٬ میان دو فرو رفتگی ٬ دریای خزر در شمال و خلیج فارس در جنوب . از لحاظ وضع منطقه یی حالتی حساس دارد٬ چه دو قسمت از آسیا ٬ یعنی آسیای غربی و آسیای مرکزی را چون پلی به هم پیوند می دهد. همچنین این سرزمین بلند جلگه های آسیا ی داخلی را به بلندیهای آسیای کوچک و اروپا متصل می کند.
مناطق کوهستانی این سرزمین بسیار و تقریبا در احاطه یک رشته جبال ممتد قرار دارد . در مغرب ٬ سلسله جبال زاگرس از شمال غربی تا جنوب شرقی امتداد دارد. درازای این سلسله کوهها از هزار کیلومتر تجاوز می کند و تقریبا حدود دویست کیلومتر پهنا دارد که به نسبت کم و بیش می شود .بلندی این کوهها از هزار تا هزار و هفتصد متر می رسد. دره هایی بسیار در مناطق کوهستانی وجود دارد که در درازا و پهنا تفاوت دارند و از پنجاه تا صد کیلومتر درازا و ده تا بیست کیلومتر پهنا دارند.
در قسمت مرکزی زاگرس قسمتی برامده وجود دارد که به سوی غرب و در بین النهرین پیش می رود.این قسمت لرستان کنونی بوده که هزاره دوم پیش از میلاد ٬ ساکنان آنجا ٬ یعنی کاسیان بابل را فتح کرده و مدت پنج قرن در ان منطقه حکم روایی داشتند.
اما در شمال فلات ٬ سلسله جبال البرز قرار دارد که بلندترین نقطه آن پنج هزار و ششصد متر است و دماوند نام دارد٬ که در امتداد سواحل جنوبی دریای خزر امتداد دارد. رشته کوههای البرز از جانب انتهای غربی به آذربایجان ایران می رسد که میانه آن دریاچه ارومیه قرار دارد با آبی شور .این قطعه زمین که جنبه مذهبی نیز دارد و به روایتی زادگاه پیامبر بزرگ پارسی٬̓ یعنی زرتشت شمرده می شود ٬ در طول تاریخ شاهد بسیاری وقایع بوده است . آنچه که تاریخ بیان می کند ٬ مرکز پارسیان نخست از این خاستگاه بوده است .
در مشرق سلسله جبال البرز ٬ خراسان واقع است. در این قسمت بلندیها کمتر و عبور سهل تر می باشد.این سلسله جبال در جنوب با یک رشته کوه که عبارت از مکران کوه باشد تکمیل می شود که به وسیله دو گذرگاه شکافته می شود . یکی بندر عباس در خلیج فارس و دیگری گذرگاهی که به طرف بلوچستان و کویت راه می یابد.
قسمت مرکزی فلات که دو رشته کوه از ان می گذرد٬ فرورفتگی است که در خشکی و بی آب و علفی شهره و زبانزد است. این فرورفتگی به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می شود : قسمت شمالی دشت کویر و بخش جنوبی دشت لوط خوانده شده . قسمت شمالی بخشی است نمک زار که از فرط نامساعد بودن در آن جا نه چیزی می روید و نه جانداری زندگی می کند. به ندرت جاهایی یافت می شود که نمکش کمتر می باشد و شرایطی بسیار دشوار و سخت در ان قسمتها برای زندگی وجود دارد٬ و همین جاها است که واحه هایی** حقیقی را تشکیل می دهد.اما در قسمت جنوبی٬ یعنی دشت لوط این امکان اندک نیز ساقط است و به عقیده کاشفانی معدود و انگشت شمار که از جان خود گذشته و از این کویر گذشته اند٬ اینجا منطقه یی است که از صحراهای بزرگ آسیای میانه چون گوبی به درجات قابل ملاحظه یی بدتر می باشد و آن صحراها در برابر این منطقه حاصل خیز به نظر می آیند.
انچه که تاکنون مستفاد شده٬ زندگانی تنها در دره ها و شکافهای عظیم کوهستانی ٬ و به نسبت کمتری در واحه ها امکان داشته است.اما از این که بگذریم٬ دشتهایی نیز بوده است که از همه لحاظ از موقعیتهای مناسبی بهره مند بوده است٬ و از آن جمله است دشت سوزینای باستان و یا خوزستان امروز. این ناحیه از ازمنه باستان گرایشی داشت به تمدن و وضع مطلوب آن در اقوام کوهستانی بدوی و نیمه بدوی که در حدود آن می زیستند٬ تاثیرات فراوان و قابل توجهی می گذاشت.در آن هنگامی که مرزهای شاهنشاهی ایران از سوی مغرب به مناطق دوری بازکشیده می شد٬ در همین دشت بزرگ پایتخت٬ یعنی شوش ایجاد شد٬ و شوش مرکزی بود که با وسایلی ارتباطی به سهولت به بین النهرین و آسیای کوچک مربوط می شد.
دشتی نیز در پشت سلسله جبال مجاور دریای خزر قرار دارد.از لحاظ طبیعی در این منطقه شرایطی وجود دارد که به موجب آن باران فراوانی باریده و محصولی بسیار بهره می دهد.این قسمت در واقع منطقه حاره ایران است که سطحش از باتلاقها٬ مردابها٬ و جنگلها یی بسیار انبوه پوشیده شده است .
در فلات ایران٬ پایتخت ها جملگی از پیدایش نخستین پادشاهی در ماد تا واپسین پادشاهی٬ در جانب بیابان و در طول دو جاده اصلی که در کناره های داخلی دو سلسله جبال عظیم کشیده شده قرار دارند. از جانب غرب به شرق جاده یی که به موازات البرز کوه ممتد است٬ گذرگاه شهرهای چون هگمتانه٬همدان٬ قزوین٬ تهران٬ ری٬ دامغان یا شهر صد دروازه و هرات واقع شده است؛ و هم چنین در جاده جنوبی اسپهان ٬ پاسارگاد٬ استخر٬ تخت جمشید٬پرسپولیس و شیراز قرار دارد.
آن چه که دانشمندان بدان معتقدند آن است که این تقسیمات جغرافیایی که در دوره تاریخی ما مورد قبول است ٬ در عصر ماقبل تاریخی نیز صادق است.