هادی میرمیران:
اگر از معماری امروز جهان استفاده نکنیم، از قافله‌ی تمدن عقب مانده‌ایم

این عکس کوچک شده است برای مشاهده ی سایز اصلی کلیک کنید

بیو گرافی
سید هادی میرمیران در سال ۱۳۲۴ در قزوین به دنیا آمد ودر سال ۴۷ توانست مدرک کارشناسی خود را با رتبه بالا ا از دانشگاه هنرهای زیبای تهران دریافت کند.

وی از سال ۴۷ و پس از پایان تحصیل، فعالیت حرفه‌یی‌ خود را آغاز کرد و با تاسیس شرکت ملی ذوب آهن ایران - اصفهان، ۱۰ سال مسؤول کارگاه معماری و آتلیه‌ی طراحی معماری و شهرسازی این شرکت را برعهده داشت.

فعالیت حرفه ای هادی میرمیران را می توان به سه دوره تقسیم کرد:
سال ۴۷ تا ۵۸ ،فعالیت به عنوان معمار ارشد، در شرکت ملی استیل ایران وبخش معماری شهری .
سال ۵۹ تا ۶۷، حضور به عنوان معمار ارشد برای طراحی ساختمان «شرکت خانه سازی ایران» و مسوول طراحی دفتر مرکزی توسعه شهری اصفهان.
سال ۶۷ تا ۸۵ فعالیت به عنوان مدیر عامل شرکت مشاوره «نقش جهان پارس» و انجام پروژه های مختلف معماری.
میرمیران پس از سال ۵۷ نیز به همکاری خود با بخش دولتی ادامه داد به طوری که در دوره پس از انقلاب وزیر مسکن و شهرسازی وقت - سراج‌الدین کازرونی - از وی کمک گرفت و تهیه طرح جامع منطقه و شهر اصفهان وطراحی شهر جدید بهارستان را به او سپرد.
وی جزو نخستین افرادی بود که برای «میدان کهنه»‌، محل زندگی کلمیان اصفهان و حوالی مسجد جامع این شهر طرحی جدید ارایه داد . به اعتقاد بسیاری شهر اصفهان بسیاری از آثار مدرن معماری خود را مدیون این معمار برجسته است.
وی از زمان آغاز زندگی حرفه ای خود اقدامات مختلفی انجام داد. از اجرای فانتزی‌های مختلف در دهه ۴۰ گرفته تا طراحی ساختمان سفارت ایران در فرانکفورت. علاوه براین طراحی پروژه هایی همچون : اجرای طرح بزرگراه نواب، طرح توسعه شاه‌چراغ شیراز، بازسازی محوطه ارگ کریم‌خانی شیراز ،طراحی کتابخانه شورای شهر کانسای، موزه ملی آب ایران ، طراحی ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز، توسعه میدان بهارستان، طرح توسعه حرم حضرت معصومه وحضور به عنوان مشاور مادر شهر بم بخشی از اقدامات او بوده است. آنچه آثار میرمیران را از سایر آثار برجسته می کند، ویژگی تندیس گونه‌ای است که نمونه شاخص آن در پروژه بانک توسعه صادارت ایران تجلی پیدا می کند.
میرمیران علاوه بر کارهای اجرایی، در میان جامعه علمی کشور نیز حضور داشت و در طول دوره زندگی در دانشگاه‌های علم و صنعت، هنر معماری تهران، همدان و شیراز تدریس می کرد و دارای تالیف و ترجمه‌ هایی در زمینه معماری بوده است.
کسب ۲۷ جایزه‌ی معماری، تقدیر، لوح، نشان و مدال و تالیف حدود ۱۰ مقاله در زمینه‌های مختلف معماری و نیز ده‌ها سخنرانی در دانشگاه‌ها و مجامع مهم و معتبر دنیا، باعث شد تا این فارغ‌التحصیل ممتاز دانشگاه تهران در زمره برترین‌های معماران ایران قرار بگیرد.
تا کنون مراسم مختلفی برای تقدیر وبزرگداشت از این معمار برجسته برگزار شد که در بسیاری مواقع خود وی به دلیل بیماری نتوانست در بسیاری از آنها حضور پیدا کند.
علاوه بر این سال ۸۴ در آخرین روزهای دولت سید محمد خاتمی، از طرف رییس جمهور، نشان دولتی “درجه یک فرهنگ و هنر” به میرمیران اعطا شد.
این معمار برجسته که به دلیل تعداد فراوان طراحی های خود با معمار برجسته فرانسوی مارسل دوشان مقایسه می شود،در سال ۷۳ توانست رتبه نخست مسابقه‌ی طراحی فرهنگستان‌های جمهوری اسلامی ایران را به خود اختصاص دهد، اما متاسفانه این اثر برجسته معماری هیچگاه به مرحله اجرا در نیامد. علاوه براین وی در سال ۸۲ نیز با طراحی ساختمان کانون وکلای ایران باز هم به رتبه نخست دست یافت وبه عنوان معمار برگزیده سال معرفی شد.
وی که از ۱۶ فروردین‌ماه به آلمان سفر کرده بود تا از نا‌حیه‌ی ستون فقرات مورد عمل جراحی قرار گیرد، پس از یک هفته بیهوشی ، تحمل چندین سال بیماری ودر سن ۶۱ سالی درگذشت.