محققان با بررسی چگونگی رفتار نانولوله های کربنی در برابر محرک های خارجی دریافتند که اصول الکتروشیمیایی حتی در مقیاس نانو صادق هستند.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، فیزیک دانان دانشگاه گوتنبرگ در سوئد، در پی یافتن پاسخی برای محدودیت های رفتاری نانولوله های کربنی، پی بردند كه اصول الکتروشیمیایی، حتی در مقیاس نانو صادق هستند. در این بین، خواص منحصربه فرد نانولوله کربنی می تواند با فیزیک کلاسیک ترکیب شده و منجر به بهبود کامپیوترهای کوانتومی در آینده شود.
گوستاو سونه، از دپارتمان فیزیک دانشگاه گوتنبرگ، می گوید: به منظور بررسی چگونگی پاسخ نانولوله های کربنی در برابر محرک های خارجی و مشخص شدن تبعیت یا عدم تبعیت از قوانین مکانیک کوانتوم، مطالعات نظری روی این نانولوله ها انجام شد كه نتایج بدست آمده مسیر تازه ای را پیش رو قرار داد.

هر روزه، ما از قطعات میکروالکترومکانیکی مختلفی برای شناسایی و یا تعیین این که یک فرآیند بوقوع می پیوندد یا ماده ای وجود دارد، استفاده می کنیم. این شناسایی بدون استفاده از دستگاه امکان پذیر نیست. مثالی بارز در این باره، مشخص کردن زمان باز شدن کیسه هوا در خودروها هنگام تصادف است. چیزی که میان تمام این قطعات مشترک است این است که همه آنها از خواص مکانیکی و الکترونیکی برای پاسخ دهی سریع در برابر محرک خارجی استفاده می کنند.
گوستاو سونه تحقیقاتی را در این باره در ابعاد تازه، از مقیاس نانو تا مقیاس میکرو، انجام داده است. او در این تحقیقات به بررسی سیستم های نانوالکترومکانیکی پرداخت. این مطالعه روی نانولوله های کربنی بسیار کوچک که در میان الکترودهایی معلق بودند انجام شد. او در این پروژه نشان داد که چگونه یک لرزش کوچک در نانولوله معلق، می تواند با جریان عبوری از آن جفت شود.
گوستاو سونه می گوید تحقیقات ما بروی این موضوع متمرکز بود که چگونه این سیستم ها، که حاوی نوسانگر مکانیکی بسیار سبک (نانولوله کربنی) است، می توانند بر اساس اصول مکانیک کوانتومی توضیح داده شوند. همچنین این نانولوله کربنی چه اثراتی روی اندازه گیری های ما می گذارد. ما توانستیم چند مکانیسم جدید برای جفت شدن الکتروشیمیایی بدست آوریم. این مکانیسم ها ممکن است منجر به پدیده های فیزیکی عجیبی در این ساختارها شوند، پدیده هایی که ممکن است برای تحقیقات در حوزه کامپیوترهای کوانتومی یا دیگر حوزه ها جالب باشد.
علاقه به نانولوله ها به دلیل خواص آنها است: آنها جزو قوی ترین مواد شناخته شده بوده، هدایت الکتریکی و گرمایی بالایی دارند. از نانولوله های کربنی می توان مواد کامپوزیتی ساخت که ده ها برابر از مواد موجود فعلی مستحکم تر باشد