آناتومي حنجره:
حنجره ناحيه مركزي گردن را اشغال مي كند. اين عضو در اطفال بالاتر از بالغين قرار دارد. غضروف كريكوئيد در اطفال در سطح چهارمين جسم مهره گردني و در بالغين در سطح هفتمين مهره گردني است. غلاف كاروتيد (شريان كاروتيد، عصب واگ، و وريد ژوگولرانترن) در كمپارتمان جانبي گردن قرار گرفته و با حنجره مجاورت دارد. اسكلت سخت حنجره متشكل از تعدادي غضروف و يك استخوان است. هيوئيد تنها استخوان مجاري هوايي است. بقيه ساختمان‌هاي مستحكم حنجره همه غضروفي‌اند. غضروف تيروديد زير استخوان هيوئيد واقع مي‌شود و غضروف كريكوئيد زير غضروف تيروئيد است. حلقه‌هايتراشه به غضروف كريكوئيد متصل‌اند. در مورد حلقه‌هاي ناي شايد دقيق‌تر آن باشد كه به آن‌ها تعل اسب‌هاي ناي بگوئيم. چون در قسمت خلفي ناي وجود ندارند. استخان هيوئيد به وسيله غشاي تيروهيوئيد به غضروف تيروئيد متصل مي‌شود و غضروف تيروئيد متصل مي‌شود و غضروف تيروئيد به وسيله غشاي كريكوتروئيد به غضروف كريكوئيد (انگشتري) وصل مي‌شود.


عضلات حنجره در دو گروه كلي قرار مي‌گيرند:
1- عضلات خارجي كه كل حنجره را به عنوان يك واحد حركت مي‌دهند. اكثر اينها ره استخوان هيوئيد وصل مي‌شوند و شامل گروه سوپراهيوئيد كه حنجره را بالا مي‌برند و گروه اينفراهيوئيد كه حنجره را پائين مي‌آورند هستند.

2- عضلات داخلي حنجره كه دست‌اندركار تحرك تارهاي صوتي‌اند. تمام عضلات داخلي باعث مي‌شوند كه تارهاي صوتي حلقي به طرف خط وسط حركت كنند (آدوكسيون) به جز عضله كريكوآرتينوئيدكه سبب آبروكسيون تارهاي صوتي مي‌شوند. عصب‌گيري حركتي عضلات داخلي حنجره از عصب حنجره‌اي راجعه (زوج مغزي ) است. تنها استثنائ، عضله كريكوتيروئيد است كه از شاخه خارجي عصب حنجره‌اي فوقاني عصب مي‌گيرد كه شاخه‌اي از عصب واگ (زوج دهم) است.

غضروف‌هاي آرتينوئيد در بالاي قسمت خلفي غشاي كريكوتيروئيد واقع شدهآند هركدام از اين‌ها يك جسم، يك زائيد عضلاني و يك زائيد صوتي دارد. زائده صوتي به وسيله رباط صوتي به سطح داخلي غضروف تيروئيد متصل مي شود. درست در بالاي تارهاي صوتي حقيقي يك بريدگي وجود دارد كه به آن بطن حنجره مي‌گويند. بلافاصله در بالاي در لاي بطن مجموعه ديگر از تارهاي صوتي قرار گرفته كه تارهاي صوتي كاذب نام دارند و برآمدگي‌هاي مدورترو كندي هستند كه در صفحه‌اي بالاتر از تارهاي صوتي حقيقي واقع شده‌اند. اين‌ها عضلات زيادي ندارند ولي غدد فراواني دارند. حنجره به سه ناحيه سوپراگلوتيك و، گلوتيك و ساب گلوتيك تقسيم مي‌شود. قسمت سوپراگلوتيك از نوك اپي گلوت تا بطن حنجره است. ناحيه گلوتيك اساساً شامل تارهاي صوتي حقيقي است و تا 5 تا 7 ميليمتر پايين‌تر از رباط صوتي امتداد مي‌يابد. ناحيه ساب گلوتيك از قسمت تحتاني گلوت تا كنار تحتاني غضروف كريكوئيد امتداد دارد. حنجره در هيپو فارنكس واقع است بريدگي‌هاي لترال حلقي در هر طرف حنجره سينوس‌هاي پيريفرم‌اند. اين‌هاي مسير اصلي عبور غذا براي رسيدن به مري گردني‌اند.