پني سيلين 3-3-6
Penicillin 6-3-3
اشكال
دارويي

For Inj: Banzathin Penialline G 600000U+Protassium Penicillin G 300000U+ Procain Penicillin G 300000U
موارد و مقدار مصرف :

عفونتهاي استرپتوكوكي
بزرگسالان و كودكان بالاي 27 كيلوگرم: 4/2 ميليون واحد به صورت تك دوز عضلاني تجويز مي شود.
كودكان14 تا 27 كيلوگرم: 900 هزار تا 1 ميليون واحد (⅔ يك ويال) به صورت تك دوز عضلاني تجويز مي گردد.
كودكان زير14 كيلوگرم: 600 هزار واحد به صورت تك دوز عضلاني تزريق مي شود.

عفونتهاي پنوموكوكي
كودكان: 600 هزار واحد (نصف ويالي) به صورت عضلاني تزريق مي شود.
بزرگسالان: 2/1 ميليون واحد به صورت عضلاني تزريق مي شود.

توجه: هر 2 تا 3 روز اين ميزان تكرار مي شود تا بيمار به مدت 48 ساعت بدون تب بماند.

موارد منع مصرف و احتياط :
در صورت سابقه حساسيت پني سيلين ها، سفالوسپورين ها يا ايمي پنم ممنوعيت مصرف دارد.
پنوموني شديد، عفونت پرده جنب، باكتريمي، پريكارديت، مننژيت نبايد در فاز حاد با پني سيلين خوراكي درمان شوند.
فراورده هاي پني سيلين حاوي سديم در افراد مبتلا به ازدياد فشار خون بايد با احتياط تجويز شود.
در نارسايي كليه اصلاح دوز لازم است و نبايد با احتياط تجويز شود.
دركسانيكه سابقه اختلالات خونريزي دهنده به دنبال مصرف پني سيلين ها دارند با احتياط تجويزشود.

مصرف در بارداري و شيردهي :
در گروهB حاملگي قرار دارند و از جفت عبور مي كنند.
تنها زمانيكه مصرف آن كاملاً ضروري باشد بايد تجويز شود. در شير ترشح مي شود بنابراين در دوران شيردهي بايد با احتياط تجويز گردد زيرا ممكن است در شيرخوار اسهال، كانديدياز و يا حساسيت ايجاد كند.

تداخلات مهم :
داروهايي كه پني سيلين ها را تحت تاثير قرار مي دهند: آلوپورينول، آمنيوگليكوزيدهاي تزريقي، آسپرين، بتابلوكرها، كلرآمفنيكل، اريترومايسين، اتاكرينيك اسيد، فورسمايد، ايندومتاسين، پروبنسيد، سولفوناميدها، تتراسايكلين ها و ديورتيكهاي تيازيدي.
داروهايي كه توسط پني سيلين ها تحت تاثير قرار مي گيرند: آمينوگليكوزيدهاي تزريقي، ضد انعقادها، هپارين، بتابلوكرها، كلرآمفنيكل، سيكلوسپورين، ضد بارداريهاي خوراكي و اريترومايسين.

عوارض جانبي :
شايع ترين: واكنشهاي حساسيتي شايع ترين عارضه پني سيلين ها هستند. عوارض گوارشي نظير تهوع و استفراغ همچنين كوليت پسودوممبران و نوتروپني (در صورت مصرف زياد) از عوارض نسبتاً شايع مي باشند.
مهم ترين: شوك آنافيلاكتيك و سميت عصبي (به خصوص با تزريق وريدی در افراد دچار نقص عملكرد كليه) از عوارض مهم اين داروها هستند.

توصيه ها :
حساسيت نسبت به پني سيلينها بيشتر با تزريق آن رخ ميدهد ولي با مصرف خوراكي هم بروز مي كند. به همين دليل قبل از شروع درمان با پني سيلين ها بايد از سابقه حساسيت فرد آگاه شد و حتماً تست پوستي بايد انجام شود.
بعد از تزريق پني سيلين فرد بايد حداقل به مدت 30 دقيقه تحت نظر باشد و ظهور علائمي مثل كهير، تهوع، بي قراري، استفراغ، تنگي نفس، تب ناگهاني نشان دهنده بروز حساسيت است.
نوزادان، خردسالان و افراد مسني كه پني سيلين دريافت مي كند براي بروز علائم مسموميت بايد تحت نظر باشيد زيرا دفع ادراري پني سيلين در اين افراد با تاخير است.
قرص پني سيلين بايد با معده خالي و حداقل يك ساعت قبل يا 2 ساعت بعد از غذا همراه با يك ليوان آب مصرف شود.
براي تزريق وريدي، بعد از تهيه محلول پودر پني سيلين مجدداً بايد در سرم كلريد سديم 9/0درصد يا سرم قندي 5 درصد رقيق شود.
تزريق عضلاني بايد در يك ماهيچه بزرگ و به شكل عميق عضلاني انجام شود.

شرايط نگهداري :
قرص هاي پني سيلين را بايد در درجه حرارت اتاق و سوسپانسيون آنرا در يخچال نگهداري كرد و بعد از 14 روز آنها را دور ريخت پودر خشك پني سيلين بايد در يخچال نگهداري شود و پس از تهيه محلول تزريقي به مدت يك هفته در يخچال قابل نگهداري است.