همه افرادی که بر روی این کره خاکی زندگی می کـنند، به
نحوی درد و رنج هـای گونـاگـونی را در طــول زنـــدگی خود
تجربه میـکنند. فقیر یا ثروتمند، زن یا مرد، سفید یـا سیاه،
به هر حال هر کس به نحوی چنین مسئله ای را در زندگی
خــود تجربه کرده است. به قول یکی از دوستان من: "ما از
بـدو تولد عذاب کشیدن را تجربه می کـنیم و ایـــن امـــر در
سرنوشت ما نوشته شده است." به نظر می رسد که برخی از افراد بیش از سایرین یک چنین درد و رنج هایی را متحمل می شوند، به هر روی باید آنرا پذیرفته و به عنوان جز جدا نشدنی زندگی خود به آن نگاه کنیم.
رنج و عذاب به گونه های مختلف بر ما متحمل می شود: آزار جسمی یا روحی، خیانت کردن، مرگ کسانی که دوستشان می داریم، جدایی از والدین، سوانح رانندگی، یا حتی بیکار شدن. می توان گفت که هر گونه تحول احساسی ناخوشایندی که در زندگی بوجود می آید را می توان به عنوان نوعی رنج به حساب آورد.
اما تغییری که وجود دارد این است که ما چگونه با آنها برخورد می کنیم و آیا قادر هستیم که با آنها کنار آمده و از نظر روحی بهبود پیدا کنیم. ما یا باید با درد و رنج خود مبارزه کنیم و یا اجازه دهیم که به تدریج درون ما را از بین برده و نابودمان کنند. یک بخش مهم بهبودی این است که از حوادث ناراحت کنند "عبور" کنیم.
دو شیوه اساسی برای رسیدن به اعتماد به نفسی که به ما اجازه می دهد از درد و رنج های گذشته عبور کنیم، در این قسمت ذکر شده است.