حشرات نقشهای مهم منفی و مثبتی در کشاورزی دارند. در حقیقت ، بسیاری از گونه‌ها مفید و حتی ضروری هستند. به عنوان مثال ، زنبورهای عسل مسئولیت گرده افشانی محصولات فراوانی بر عهده دارند. گونه‌های بی‌شمار دیگری در چرخه غذایی شرکت می‌کنند و به حفظ و افزایش کیفیت خاک کمک می‌کنند. البته ، اقلیت کمی نیز برای غذا با ما رقابت می‌کنند. از زمان توسعه کشاورزی ، این آفات بطور مستمر ظرفیت ما را برای کاشت ، برداشت و ذخیره محصولات غذایی تهدید کرده‌اند.


روشهای ژنتیکی برای مبارزه با آفات گیاهی

مفهوم کاربرد روشهای ژنتیکی برای مبارزه با آفات گیاهی اولین بار در دهه 1940 پیشنهاد شد. در همان زمان ، طرحهای مشابهی ارائه شد. یک جمعیت از آفتهای گیاهی را در معرض اعضای عقیم همان گونه قرار دهید. در این حالت اکثریت جفت‌گیری‌ها بی‌اثر می‌شوند. امروزه این روش به نام روش حشره عقیم شناخته می‌شود. می‌توان تعداد زیادی از حشرات را با استفاده از پرتوهای یونیزه کننده، عقیم کرد. وارد کردن حشرات عقیم به جمعیت ، می‌تواند کل جمعیت آفت را از بین ببرد. در حقیقت ، حشره تغییر یافته خود سلاح است. قفسهای بزرگی که صدها هزار مگس میوه مدیترانه‌ای را در خود جای می‌دهند، برای اعمال شیوه‌های نظارت ژنتیکی مورد نیاز هستند.

در حال حاضر ، روش حشره عقیم از قسمتهایی از اقتصاد کشاورزی آمریکا ، مکزیک ، گواتمالا ، شیلی ، آرژانتین ، ژاپن و زنگبار محافظت می‌کند. با این شیوه می‌توان بدون استفاده از حشره کشهای شیمیایی و آسیب رساندن به محیط اطراف ، آفت گیاهی خاص را ریشه کن کرد. یکی از موفقیتهای قابل توجه این شیوه ، ریشه کن کردن کرمهای قلابی شکل از مکزیک و جنوب شرقی آمریکا در دهه 1970 بود. (این کرم در زخمهای باز دامها تخمهایی می‌گذارد که بعدا به لاروهایی تبدیل می‌شوند که گوشت حیوان را مصرف می‌کنند. در حقیقت ، این کرم قربانی خود را زنده زنده می‌خورد.) این روش اخیرا با موفقیت علیه حشره مخوف مدیترانه‌ای در ناحیه لوس آنجلس بکار گرفته شده و منافع اقتصادی فراوانی را به همراه داشته است.