بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیمْ




تاریخ ولادت امام زمان قائم آل محمد صلى الله علیه و آله


محل ولادت :
شهر سامراء
ساعت ولادت : موقع طلوع فجر.
روز ولادت از ایام ماه : پانزدهم ماه .
ماه ولادت : ماه شعبان المعظم .
سال ولادت : سال 255 هجرى .
مدت عمر و امامت : از حین ولادت تا آن موقعى که خداى علیم اجازه ظهور دهد.
نام مقدس : محمد، که رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: دنیا از بین نخواهد رفت تا مردى از اهل بیت من که هم نام من است مالک زمین شود.
لقب مبارک : مهدى ، حجت الله ، منتظر، قائم و صاحب الزمان .
کنیه شریف : ابوالقاسم و ابوعبدالله .
محدث قمى مى نگارد: موقعى که حضرت صاحب الزمان علیه السلام متولد شد به حضرت رسول اکرم و على بن ابیطالب و جمیع امامان تا پدر بزرگوار خود صلى الله علیهم اجمعین صلوات و درود فرستاد.


حسب و نسب حضرت مهدى موعود علیه السلام


از طرف مادرى : محمد بن نرجس فرزند یشوعا فرزند قیصر یعنى پادشاه روم . مادر نرجس از فرزندان شمعون بن صفا که وصى حضرت عیسى علیه السلام بوده به شمار مى رود.

توصیف امام مهدی(عج) از زبان امام علی(ع)



بزرگان اصحاب عرض کردند یا امیرالمؤمنین این مهدى را براى ما توصیف کن که دلهاى ما به یاد او مشتاق است ، پس حضرت شروع نمود به توصیف حضرت مهدى علیه السّلام و فرمود:

اوست آن ماهروى پیشانى سفید و صاحب علامت و خال ، عالمى که (از بشر) تعلیم ندیده است او به آنچه مى شود قبل از شدن خبر مى دهد. اى گروه مردم به درستى که حدود دین در میان ما برپا شد و عهد آن از ما گرفته شد. آگاه باشید همانا مهدى طلب قصاص مى کند از کسى که حق ما را نشناسد و اوست فرزند حسین بن على (یعنى فرزند امام حسن عسکرى علیه السّلام ) از فرزندان فاطمه از ذریه حسین فرزندم ، پس ‍ مائیم ریشه علم و عمل ، دوستان ما همان نیکوکارانند و ولایت ما فصل خطاب است ، آگاه باشید همانا مهدى بهترین مردم است در صورت و سیرت ، سپس اصحاب او که بر عده اهل بدر وعده اصحاب طالوت که سیصد و سیزده نفرند و تمام آنها شیرهائى هستند که از بیشه خود بیرون آمده اند، همانند پاره آهن که اگر قصد نابودى کوههاى پابرجا بکنند آن را از میان بردارند، نزد او جمع مى شوند که پس ایشانند آنان که خدا را بر حقیقت موحدند، ایشان را شبانگاه ناله هائى است چون ناله مادران جوانمرده ، از خوف خداى تعالى ، بیدارهاى شبانه و روزه داران در روزند تو گوئى که آنان را یک پدر تربیت کرده است (که قلبهایشان بر محبت و نصیحت جمع است )، آگاه باشید که من آنها را به اسمهایشان و شهرهایشان مى شناسم - آنگاه حضرت به درخواست گروهى از اصحاب نام هر یک از سیصد و سیزده نفر را با شهرهایشان بیان نمود که براى اختصار از ذکر آن خوددارى مى شود، و طبق این خطبه از طالقان 24 نفر یاور مهدى علیه السّلام مى باشند که در میان شهرها رتبه اول را دارد، سپس صفات و روش حضرت مهدى علیه السّلام را حضرت شرح مبسوطى فرمود و وقایع همزمان با ظهور حضرت و کیفیت خروجش را شرح نمود:
تا آنکه راوى گوید: پس از نقل وقایع ، امیرالمؤمنین علیه السّلام گریه شدیدى نمود تا محاسن مبارکش از اشک چشمش تر شد، آنگاه از منبر فرود آمد در حالى که نزدیک بود مردم از وحشت آنچه شنیده بودند هلاک شوند و متفرق شدند به طرف خانه ها و شهرهاى خود در حالى که از کثرت فهم و جوشش علم حضرت متعجب بودند، و اختلاف کردند در معنى کلام حضرت ، اختلافى عظیم .
مؤ لف گوید: این خطبه را از کتاب نوائب الدهور فى علائم الظهور نقل نموده ایم و مؤ لف محترم آن کتاب در مقدمه این خطبه مدارک آن را یادآور شده است و فرموده که سید مبشر این خطبه را در علائم الظهور و صاحب ینابیع در ینابیع و برسى در مشارق و حاج ملا عبدالصمد در بحر المعارف و صاحب عجائب الاخبار که الفاظ از روى کتاب اخیر مى باشد نقل کرده اند.
.
.
.




.
.
.
ای منتظران مهدی به گوش باشید که حسین را منتظرانش کشتند ...!!!