چرا استفاده از ایمپلنت دندانی بهترین راه حل برای جایگزینی دندان های از دست رفته است؟ چه گزینه های دیگری وجود دارد؟ با هم پاسخ های دکتر آرماند پارانک، جراح فک و صورت، را می‌خوانیم.
چرا ایمپلنت دندانی را انتخاب کنیم؟

ایمپلنت دندانی چیست؟
پرفسور آرماند پارانک: ایمپلنت دندانی یک ریشۀ بسیار بزرگ است که در استخوان پیچ می‌شود و جانشین ریشه یا ریشه های یک دندان از دست رفته می‌گردد. از آنجایی که ریشۀ ایمپلنت فقط یک ریشۀ مصنوعی است و نه یک ریشۀ کاملاً دندانی، این ایمپلنت باید در یک تاج (پروتز) پیچیده شود. بنابراین قرار دادن ایمپلنت دندانی، نیازمند بهره بردن از روش جراحی است، که اغلب توسط بی حسی موضعی بسیار راحت و عملی است. به لطف حدود ده سال سابقه که هم اکنون در این زمینه داریم، می‌توانیم بگوییم که این درمان ها بسیار قابل اعتماد و معتبر هستند.
چه کسانی کارآزموده ترین افراد برای گذاشتن ایمپلنت های دندانی هستند؟
پرفسور آرماند پارانک: مرحلۀ جراحی برای قرار دادن ایمپلنت می‌تواند توسط یک جراح دندانپزشک متخصص ایمپلنتولوژی، توسط جراح فک و دهان (اولین پیوند صورت توسط یک جراح فک و صورت، پرفسور برنارد دووشل، انجام شده است)، یا توسط یک متخصص دهان و دندان که تخصص جراحی و پروتز دندان دارد، انجام شود.
چه زمانی باید ایمپلنت دندانی را به عنوان یک راه حل در نظر گرفت؟
پرفسور آرماند پارانک: زمانی که کسی یک یا چند دندانش را از دست می‌دهد، راه حل های متفاوتی پیش رو دارد. پروتز متحرک یا پروتز کمکی، ساده ترین (و اقتصادی ترین) راه حل است، این پروتز در واقع همان دندان مصنوعی مادربزرگ هاست، که هر شب از دهان شان خارج می‌کنند تا در لیوان آب بگذارندش. این پروتز بر روی دندان های کناری تکیه دارد و با یک قلاب به آنها وصل می‌شود. تحمل این پروتز، از نظر روانی مشکل است، و امروزه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد، علاوه بر این، بر اثر استفاده از دندان مصنوعی متحرک، به تدریج استخوانی را که بر رویش قرار گرفته، از بین می‌برد. در واقع، مانند بسیاری از بافت های بدن، همان طور که اگر مغز، یا ماهیچه ای کار نکنند، به مرور زمان ضعیف و ضعیف تر می‌شوند، استخوانی هم که تحریک نشود و برای جویدن به کار نیفتد، کم کم از بین می‌رود. این استخوان که از دندان و ریشۀ آن محافظت می‌کند، استخوان آلوئول نامیده می‌شود.

دندان مصنوعی این استخوان را در محل دندان از دست رفته به کار نمی‌اندازد. بدتر اینکه، دندان مصنوعی الزامات تطبیق نیافته ای را به دندان تحمیل می‌کند که روند آب شدن استخوان را سریع تر می‌کند. بدون در نظر گرفتن مسائل استخوانی، به نظر می‌رسد که این راه حل ساده ترین و کم هزینه ترین روش است، اما این طور نیست زیرا دندان مصنوعی متحرک نیازمند تنظیم های منظم و تکراری برای استخوان های تحلیل رفته است. عدم تحریک استخوان آلوئول در مورد بریج ها هم صادق است. بریج، پلی است که جانشین یک یا چند دندان خواهد شد.

این پروتز ثابت است و ستون های آن روی یک یا چند دندان ِ واقع شده در ناحیۀ بدون دندان قرار می‌گیرد. این دندان ها یا ستون ها به جای دندان از دست رفته کار خواهند کرد. در کوتاه یا دراز مدت، خطر پس زدن آنها وجود دارد. بنابراین باید تعداد دندان هایی که روی بریج قرار می‌گیرند، افزایش یابد. بریج راه حل خوبی است، اما نه آیندۀ ستون ها را تضمین می‌کند و نه استخوان آلوئول را. و بیمار باید دربارۀ این موضوع آگاه شود.
پروتز روی ایمپلنت
بنابراین استفاده از ایمپلنت تنها راه حلی است که حفاظت از دندان ها در آینده و همچنین حفاظت از استخوان آلوئول را تضمین می‌کند. یک معاینۀ موضعی امکان انجام این روند را تأیید می‌کند. سئوالات دقیق دربارۀ سلامت بیمار نیز بسیار ضروری است.

نتایج آب شدن استخوان آلوئول چیست؟
پرفسور آرماند پارانک: اگر استخوانی که از دندان محافظت می‌کند، از بین برود، دیگر انجام ایمپلنت غیرممکن خواهد بود و این مطلب توسط اسکن تأیید خواهد شد. بنابراین گاهی اوقات ابتدا باید تنظیمات بر روی استخوان ها و مخاط انجام شود. این تنظیمات حجم استخوان ها را، متناسب با اهمیت شان، افزایش می‌دهد، این عملیات می‌تواند با بی حسی موضعی و حتی در برخی موارد با بی هوشی کامل انجام شود. در اغلب موارد، از پیوند استخوان بهره برده می‌شود. در نهایت باید یادآور شد که تمام این اقدامات باید توسط فرد کاملاً متخصص و ماهر انجام گیرد.