عنکبوت های پرنده با نام علمی Hasarius adansoni دارای دو جفت چشم هستند. چشم های جانبی به حشره برای دیدن حرکات کمک می کند و چشم های اصلی مانند عمق سنج عمل می کنند.




دو جفت چشم در کنار یکدیگر یک سیستم بینایی استریو ایجاد می کند که به عنکبوت برای تعیین مسافت و شکار طعمه مورد نظر کمک زیادی می کند.
در سیستم بینایی استریو در انسان , تصاویر از زوایای مختلف در سمت راست و چپ به مغز ارسال می شود. سایر حیوانات و حشرات با تنظیم فاصله کانونی یا چرخش سر به اطراف می توانند تصویر مختلف را ببینند , به طوری که اشیای نزدیک تر با سرعت بیشتری در مقایسه با اشیای دورتر دیده می شوند.




سیستم بینایی عنکبوت پرنده فاقد سیستم تنظیم کانونی است , اما با استفاده از یک جفت چشم اصلی درشت و یک جفت چشم جانبی کوچک می تواند عمق و فاصله تصویر را درک کند.

به گفته آکیهیسا تراکیتا , زیست شناس دانشگاه اوزاکای ژاپن و سرپرست تیم تحقیقاتی , چشم عنکبوت پرنده به جای داشتن یک لایه از سلول های گیرنده نور در شبکیه دارای چهار لایه گیرنده نور است.