گفتگوی جالب لیونل مسی با مجله تایم

[O M I D]

لیونل مسی در گفتگو با مجله تایم از خود، دوران حضور در لاماسیا، رقابت با رئال مادرید و کریستیانو رونالدو، و تیم ملی آرژانتین سخن گفته است.

جام نیوز: درباره موفقیت‌هایش
نمی‌دانم. همیشه در آغاز سال، این هدف را برای خود در نظر می‌گیرم که تلاش کنم به همه دستاوردهای ممکن برسم، بدون این که آن سال را با سال‌های پیشین مقایسه کنم، و بدون این که به این فکر کنم تاکنون به چه دستاوردهایی رسیده‌ام یا به عنوان گروه به چه چیزهایی رسیده‌ایم. اتفاقی که افتاده برای من تمام شده و رفته، و من همیشه به مقابل می‌نگرم. انسان فرصت ندارد متوقف شود و به هرآن‌چه روی می‌دهد فکر کند؛ اتفاقات بسیار سریع می‌افتند. هنگامی که بازنشسته شدم، آن‌گاه به گذشته‌ها فکر خواهم کرد.


* نحوه به دست آوردن تکنیک بالایش
واقعا نمی‌توانم بگویم. سال به سال رشد کردم و بهتر شدم. خوش‌اقبال بودم که در سنین بسیار پایین فوتبال را آغاز کردم و همیشه هم‌تیمی‌های خوبی اطرافم بودند؛ این به من کمک کرد و روش بازی من را بهبود داد. با گواردیولا بود که بازی تاکتیکی را آموختم و این همان چیزی بود که بیش از هر چیزی به آن نیاز داشتم. از نظر تاکتیکی آموختیم که هنگامی که توپ را نداریم چگونه بایستیم و فکر کنیم. این‌گونه زمانی که توپ را می‌گیریم بهتر کار می‌کنیم.


* درباره زندگی ساده‌اش
همیشه همین‌طور بودم، حتی در دوران جوانی. من همیشه تنها فوتبال را دوست داشتم و زمان زیادی را به آن می‌پرداختم. هنگامی که بچه بودم، دوستانم با من تماس می‌گرفتند که با آنها بیرون بروم، اما من ترجیح می‌دادم در خانه بمانم و برای روز بعد تمرین کنم. دوست دارم بیرون بروم، اما باید دانست که چه زمانی برای بیرون رفتن مناسب است و چه زمانی نه. به همین دلیل است که می‌گویم از آن دوران تاکنون چیزی تغییر نکرده. دوستانم بیرون می‌روند و من در خانه می‌مانم. اما نه این که کاری نکنم، بلکه خود را وقف فوتبال می‌ساختم.


* درباره سرگرمی
هرگز به این فکر نکردم که دارم سرگرمی و تفریح را قربانی پیشرفت در کارم می‌کنم. همیشه دوست داشتم فوتبال را حرفه‌ای بازی کنم، و همیشه می‌دانستم برای این که به این هدف برسم باید از چیزهای زیادی بگذرم؛ من آرژانتین را ترک کردم، خانواده‌ام را ترک کردم تا زندگی جدیدی بسازم، دوستان دیگری یافتم، و در کنار مردم دیگری زندگی کردم. همه چیز برایم تغییر کرد. اما هر کاری کردم برای فوتبال بود، برای این که به رویایم برسم. به همین دلیل است که در مهمانی‌ها شرکت نمی‌کنم، یا در خیلی فعالیت‌های دیگر حضور ندارم.


* درباره اولین تجربیات حضور در لاماسیا
حضور در لاماسیا بسیار به من کمک کرد چون تک و تنها از آرژانتین آمده بودم و در میان دیگر افراد لاماسیا حضور می‌یافتم؛ من شده بودم یکی از آنها. ما همه از جاهای متفاوتی آمده بودیم و بسیار به هم کمک کردیم. حقیقت این است که لحظات خوش بسیاری در آن‌جا گذراندیم، چون مدت زیادی را با هم بودیم و دوستی‌ها بین ما قوی و قوی‌تر شد.


* آماده‌سازی برای جام جهانی بعدی
برای جام جهانی آماده می‌شوم، همان‌گونه که برای هر مسابقه‌ای آماده می‌شوم. من در تمامی مسابقات یکسان بازی می‌کنم، فرقی نمی‌کند آن بازی در جام جهانی باشد یا لیگ قهرمانان، یا در جام حذفی. برای من تمامی بازی‌ها فینال هستند. آماده‌سازی من برای دیدارهای مختلف هیچ تفاوتی با هم ندارد.


* درباره فشار بازی در جام جهانی
ما در تمامی دیدارهای تیم ملی آرژانتین فشار را حس می‌کنیم. فقط هم من نه، بلکه همه ما. از جام جهانی 2010 آموختم که مهم‌تر از همه این است که تیم قدرتمند باشد و یکپارچه و متحد. در تورنمنت‌های بسیار کوتاه این نکته مهم‌ترین است.


* این که آیا رقابت با کریستیانو رونالدو از او بازیکن بهتری ساخته
فکر نمی‌کنم. من هرگز روی رونالدو تمرکز نمی‌کنم، و هرگز خود را با بازیکن دیگری مقایسه نمی‌کنم. ذهنیت من این است که هر سال هم به عنوان بازیکن رشد کنم و هم تیم ما بهتر شود؛ اگر رونالدو نبود هم هدف من همین بود.


* نظر مسی درباره رونالدو
به نظرم او انسان خوبی است. به نظرم بازیکن خوبی است که بسیار برای مادرید سودبخش بوده و در هر لحظه می‌تواند سرنوشت یک بازی را رقم بزند.


* این که اگر رونالدو گل بزند باعث فشار روی او می‌شود یا نه
نه. برایم این مهم است که مادرید چه می‌کند چون آنها رقیب ما هستند، چون آناه در لیگ ما هستند و چون تقریبا هر سال ما با آنها بر سر قهرمانی نبرد داریم. اما رقابت با رونالدو؟ نه.


* احساس مسی پس از شکست
من بازیکنی رقابتی هستم و هنگامی که می‌بازیم حس بدی می‌یابم. می‌توانید هنگامی که می‌بازیم این را در من ببینید. در چنین شرایطی در حال و روز بدی قرار می‌یگرم و دوست ندارم با کسی حرف بزنم. تنها در خود فرومی‌روم و بازی را در سرم مرور می‌کنم: چه چیزهایی اشتباه شد؟ چه اشتباهاتی مرتکب شدم؟ چرا پیروز نشدیم؟


* این احساس تا چه زمانی ادامه دارد؟
تا بازی بعدی. خوشبختانه زیاد بازی می‌کنیم و این مدت چندان طول نمی‌کشد!


* انتقادات آرژانتینی‌ها از عملکرد او در تیم ملی
بله، بله، آزاردهنده بود. چون آنها حرف‌هایی می‌زدند که واقعیت نداشت – این که پوشیدن پیراهن آرژانتین برایم زیاد مهم نیست. اما من این حس را ندارم. من این طور فکر نمی‌کنم. اکنون به نظرم مردم کشورم درک می‌کنند که فوتبال بازی گروهی است، و من به همان اندازه بارسلونا تلاش می‌کنم، و همواره نهایت سعی خود را انجام می‌دهم.


* حس میهن‌دوستی، با وجود دوری بلندمدت
من از 12 سالگی دور از کشور بودم اما آرژانتینی بودن من که متوقف نمی‌شود! هرگز هم نمی‌خواهم این‌گونه شود. بسیار افتخار می‌کنم که آرژانتینی هستم، هرچند که در این کشور زندگی نمی‌کنم. این را از زمانی که بسیار جوان بودم به روشنی گفته‌ام، و هرگز نخواستم این حس من تغییر کند. بارسلونا خانه من است، چون هم باشگاه و هم مردم به من همه چیز داده‌اند، اما من همیشه آرژانتینی هستم.


* درباره این که هم‌وطنانش سرانجام با او به گرمی برخورد کردند
این را می‌توانید در احساساتی که مردم کشورم دارند ببینید، این را می‌توانید در حرف‌هایشان در تلویزیون ببینید. پیش‌تر، انتقادات بسیاری وجود داشت و همه چیز بد بود. اما اکنون این‌گونه نیست. این بسیار خوب است چون به هر کشوری می‌روم مردم بسیار عالی از من استقبال می‌کنند اما در کشور خودم این اتفاق نمی‌افتاد.


* درباره طرفدارانش در سراسر دنیا، مانند کلکته هند که اخیرا در آن بازی کرد
باورکردنی نبود. این استقبال در بسیاری از کشورهایی که در آنها حضور داشته‌ام روی داده ولی هنوز برایم شگفت‌انگیز است. هرگز تصور نمی‌کردم مردم ساکن کشورهای بسیار دورتر از اسپانیا و آرژانتین این‌چنین برای من احساسات نشان دهند. این من را بسیار خوشحال می‌سازد.


* آیا این ستایش‌ها فشار گل‌زنی را روی او بیشتر می‌کند؟
خیر، من مانند همیشه بازی می‌کنم. چه بازی دوستانه باشد، چه امتیاز داشته باشد، چه فینال باشد… هر دیداری. همیشه تلاش می‌کنم بهترین بازی را انجام دهم؛ ابتدا برای تیم، سپس برای خودم، برای هواداران، و تلاش می‌کنم پیروز شوم.


* کیفیتی که در هم‌تیمی‌هایش می‌ستاید
ارزش‌های من تغییری نکرده؛ ارزش‌هایی که از خانواده آموخته‌ام. این همان ارزش‌هایی است که با خود به بارسا آوردم، و مسئولان لاماسیا به کودکان یاد می‌دهند: احترام، فروتنی، همکاری. احترام به دیگری، حالا او هر فردی که می‌خواهد باشد.


* جام جهانی 2014
امیدوارم منتقدان را خاموش کنم. امیدوارم آرژانتین موفق باشد و بتوانیم قهرمان شویم. من می‌خواهم در برزیل قهرمان شوم و جام جهانی را با هم‌تیمی‌هایم تقسیم کنم. اما اگر قهرمان نشدیم، کاری نمی‌توانم انجام دهم. هنوز فرصت بسیاری هست. هنوز زمان زیادی برای آماده‌سازی و برای پیشرفت مانده.