استهلاك خطي

[مژگان]

The Straight-Line Depreciation is Wanted, Dead or Alive
دانلود متن کامل مقاله به زبان انگلیسی
Danny Ben-Shahar
Yoram Y. Margalioth
Eyal Sulganik
Abstract:
We propose a simple axiomatic system that any depreciation and amortization method - complying with the recent developments in the guidelines set by GAAP and IASB - must obey. The system is consistent with both the matching and the impairment principles. We show that none of the prevalent depreciation methods (e.g., straight-line) altogether ex ante conforms to these principles. We then examine the accredited proportional depreciation method and show that it both maintains the axiomatic system and constitutes an extension to the economic depreciation method for positive net present value investments. Moreover, following Moulin (1988), we show that, for a plausible family of depreciation methods, the proportional method is the unique method that complies with the axiomatic system. Finally, we propose two consistency requirements of a depreciation method - dynamic consistency and partition consistency - and show that, in contrast to the commonly used methods, the proportional depreciation method is the only one to always sustain both. Depreciation and amortization in this study apply to all types of assets (tangible and intangible); however, they are particularly significant for costly investments such as real estate, machinery, and costumer relationship.
استهلاك خطي: تحت تعقيب ، مرده يا زنده
خلاصه: ما يك سيستم جامع ساده را پيشنهاد مي كنيم كه جهت استهلاك هرگونه دارايي (مطابق با تحولات اخير در مجموعه دستورالعمل هاي ارائه شده توسط اصول پذيرفته شده حسابداري و هيات استانداردهاي حسابداري بين المللي) قابل استفاده است. اين سيستم با دو اصل تطابق و نقصان تدريجي سازگار است. ما نشان مي دهيم كه هيچ كدام از روش هاي استهلاك رايج (از جمله روش خط مستقيم) با ديدگاه آينده نگر اين اصول مطابقت ندارند. ما سپس به بررسي روش استهلاك بر مبناي ارزش نسبي مجاز مي پردازيم و نشان مي دهيم كه اين روش هم مي تواند به عنوان يك سيستم جامع استفاده شود و هم مي تواند توسعه يافته و به عنوان روش استهلاك اقتصادي ارزش فعلي خالص مثبت سرمايه گذاري ها به كار رود.به علاوه، هماهنگ با تحقيق مولين (1988) ما نشان مي دهيم كه از مجموعه روش هاي قابل قبول استهلاك، روش استهلاك بر مبناي ارزش نسبي تنها روشي است كه مي تواند به عنوان يك سيستم جامع به كار رود. در پايان ما دو جنبه از الزامات ثبات رويه (ثبات رويه پويا و ثبات رويه بخشي) را معرفي كرده و نشان مي دهيم كه بر خلاف روش هاي رايج مورد استفاده، روش استهلاك بر مبناي ارزش نسبي تنها روشي است كه هميشه اين الزامات را پوشش مي دهد. استهلاك مورد مطالعه در اين تحقيق براي انواع مختلف دارايي ها (مشهود و نامشهود) كاربرد دارد. اگر چه آنها به ويژه براي سرمايه گذاري هاي سنگين از قبيل معاملات املاك، ماشين آلات و ارتباطات مشتريان كاربرد بيشتري دارند.