كارشناسان سراسر جهان چندين راه براي مقابله با استرس پيشنهاد كرده‌اند. در دهه ‌١٩٧٠ در بسياري از كشورها اين روش‌ها بطور وسيعي مورد استفاده قرار گرفت. به گزارش سرويس نگاهي به وبلاگ‌هاي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در وبلاگ "به‌انديش" به نشاني به انديش در ادامه آمده است: در برخي از شركت‌ها و سازمان‌هاي در حال توسعه، مدير و كارمندان در فعاليت‌هاي سازمان يافته غير رسمي شركت مي‌جويند تا استرس‌هاي محيط كار را كاهش دهند، حتي اگر نتوانند آن را بطور كامل از بين ببرند.
شركت در تمرينات گروهي كه براي خاتمه دادن به مشاجرات دروني است باعث كاهش استرس در مناسبات متقابل افراد مي گردد. مرور پيوسته كارهاي سازمان و تجزيه و تحليل درباره فرآيند كاري به منظور محدود كردن كارهاي غير ضروري كه باعث كسالت بار شدن بيش از حد كار براي كارمندان مي شود، در بسياري از سازمان‌ها به عنوان بخش مهمي در نظر گرفته شده است .

تشويق كارمندان به شركت در تيم‌هاي چندگانه باعث افزايش قابليت كار گروهي آن‌ها مي شود و به آنان اجازه مي دهد كه شانس بيشتري براي ابراز عقايد خود در مورد مسائل كاري داشته باشند.
همه اين كارها باعث كاهش حس ناتواني در كاركنان مي شود، چراكه اين حس خود منشأ توليد استرس است.

به علت اينكه سازمان‌ها از وجود محيط‌هاي عاري از استرس سود و بهره زيادي مي برند، كارفرمايان بايد در مورد پيش گيري از استرس به هر نحو ممكن ابتكار عمل داشته باشند. ابزار و برنامه هاي پيشگيري از استرس بايستي به عنوان سرمايه محسوب شوند و نه هزينه هاي اضافي.

هنگامي كه استرس در روابط بين افراد و كارمندان به حداقل مي رسد احتمال موفقيت سازمان افزايش چشمگيري مي يابد.

به عبارت ديگر كارمند بايد مسئول بهينه سازي خود و اعمالش باشد و بايد هر كاري را براي مقابله با استرس انجام دهد. هر فرد داراي استرس نه تنها به عنوان كارمند يا كارگر بلكه به عنوان يك فرد ممكن است دچار ناتواني در انجام كارهاي خودگردد.

مشاغل پر از استرس مي توانند بر جنبه هاي ديگر زندگي نيز تاثير سوء و نامطلوب داشته باشند. در نتيجه هيچ فردي نبايد اجازه دهد كه استرس وارد زندگيش شود. يك زندگي عاري از استرس و تنش يك زندگي سراسر شادي خواهد بود.