روستای الکترونیک در ایران

ايران جزو معدود كشورهايي است كه داراي سند راهبردي فناوري اطلاعات و ارتباطات روستايي است. چشم‌انداز،‌ راهبردها، سياست‌ها، برنامه‌ها و طرح‌هاي مختلفي در اين سند ديده مي‌شود كه مي‌تواند مسير اين پديده را دركشور مشخص كند.
آی سی تی روستایی در ایران با اهتمام علی اکبر جلالی، در سال 1379 در شاهکوه، روستای زادگاه ‏کلید خورد و به زودی با تلاش های شخصی او در تمام جهان مجازی شناخته شد. این رویداد بازتاب ‏گسترده ای در داخل و خارج کشور داشت و متعاقب آن اظهارعلاقه برای توسعه آی سی تی روستایی بوجود آمد و ‏موجب شد تا اولین همایش آی سی تی روستایی در سال ۱۳۸۲ در دانشگاه علم و صنعت برگزار شود. در این ‏همایش پیشنهاد تجهیز ۱۰ هزار روستا به دفتر آی سی تی روستایی توسط دکتر جلالی ارایه شد و وزارت آی سی تی که ‏آن زمان توسط دکتر معتمدی مدیریت می شد، ضمن پذیرش این پیشنهاد، پذیرفت که این پروژه را در سطح روستاهای ‏کشور پیاده کند.
در ابتدا قرار بود شش هزارو ۷۰۰ روستا به دفاترآی سی تی مجهز شوند و متعاقب آن سه هزارو ۳۰۰ دفتر جدید ‏نیز در مناطقی از کشور که فضای فیزیکی نداشتند ساخته شود. در حال حاضر از این شش هزار و ۷۰۰ روستا، ‏تعداد ۴ هزار روستا به دفاتر آی سی تی روستایی مجهز هستند.‏
اما اولین مرکز جامع خدمات فناوری اطلاعات و ارتباطات روستایی کشور در روستای قرن آباد واقع در استان گلستان شهرستان گرگان در روز پنجم خردادماه 1383به بهره برداری رسيد.