آیا تابحال شده عدم موفقیت خودتان در دستیابی به یک هدف را با بهانه‌ عدم تجربه توجیه کنید؟ یا با اینکه منابع، پول یا زمان لازم را نداشته‌اید؟ آیا شده قبل از اینکه حتی تلاشی کرده باشید، تسلیم شوید؟
آیا تابحال شده موفقیت کسان دیگر در رشته و زمینه کاری خودتان را به‌خاطر چیزهای جزئی مثل موارد زیر ببینید:

  • او موفق است چون مهارتش در کامپیوتر بیشتر است.
  • او موفق است چون آدم‌های زیادی را در این زمینه می‌شناسد.
  • آنها موفق هستند چون خیلی سال است که اینکار را می‌کنند.
  • او برای این توانست اینکار را بکند چون خیلی وضعش خوب است، پول پارو می‌کند.
  • او برای این موفق است چون همیشه از من خوش‌شانس‌تر بوده است.

کار واقعی پشت صحنه را ندیده‌ایم. دلیل واقعی موفقیت این افراد را نادیده گرفته‌ایم. به‌اضافه اینکه انرژی زیادی را هم صرف توجیه عدم موفقیت خودمان کرده‌ایم و موقعیت‌ها و فرصت‌های واقعی برای عبرت گرفتن از توانایی‌ها و موفقیت‌های آنها را از دست داده‌ایم.
شما تنها نیستید...
خیلی از ما مثل شما هستند. خیلی از ما به‌خاطر طرزتفکر محدود‌کننده، با همین تجربه دست‌ و‌ پنجه نرم می‌کنند. شاید خیلی سخت به‌نظر برسد اما واقعیت است و برای روشن‌ کردن این موضوع باید با دیدی منتقدانه به آن نگاه کنیم و با خودمان صادق باشیم.
اگر شما هم تدافعی رفتار می‌کنید، به حرفم گوش کنید. من هم دچار همین وضعیت هستم اما دارم روی طرزتفکرم کار می کنم و دوست دارم تجربیاتم را با شما هم درمیان بگذارم.