زندانی محکوم به مرگ که به اتهام قتل همسر برادرش در آستانه قصاص قرار داشت، پس از 7 سال با رضایت اولیای دم از طناب دار نجات یافت.

روزنامه ایران در این باره نوشت:
در این حادثه که 9 مهر 82 در حوالی اسلامشهر رخ داد، مرد جوانی به نام عیسی پس از ورود به خانه همسر برادرش، وی را با ضربه‌های کارد به قتل رساند و ساعتی بعد از بالای تیر برق پائین پرید که پس از انتقال به بیمارستان زنده ماند.

یکی از فرزندان مقتول که شاهد حضور عمویش در خانه بود، با مشاهده جسد خونین مادرش به همسایه‌ها گفت: «دقایقی قبل عمویم به خانه ما آمد و مرا به داخل خودرویش برد، چند دقیقه بعد هم با دستان خون‌آلود برگشت و مرا پیاده کرد و رفت. وقتی وارد خانه شدم، با جسد مادرم روبه‌رو شدم.

بدین‌ترتیب متهم پس از دستگیری ضمن اعتراف به قتل و ابراز پشیمانی گفت: یک سال قبل برادرم در یک حادثه به قتل رسید، از آن پس پدرم قیم و سرپرست دو دختر برادرم شد، اما من حتی یک‌بار هم به خانه آنها نرفته بودم، تا اینکه روز حادثه در حالی که مقداری میوه و مواد غذایی خریده بودم، به خانه برادرم رفتم. زن برادرم با دیدنم به گله و شکایت از پدرم پرداخت. وقتی از او خواستم آرام باشد، به برادر مرحومم نیز توهین کرد که در یک لحظه عصبانی شده و با کاردی که همراه داشتم، او را زده و فرار کردم، اما خیلی زود پشیمان شده و تصمیم به خودکشی گرفتم که زنده ماندم.

متهم پس از محاکمه در شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران به قصاص محکوم شد. حکم پس از تأیید در شعبه 25 دیوان‌عالی کشور برای اجرای احکام به دادسرای جنایی تهران فرستاده شد، اما 7 سال پس از جنایت و در حالی که پدر و مادر مقتول همچنان بر اجرای حکم اصرار داشتند، قاضی علی جمشیدی - سرپرست اجرای احکام - و پورمکری - مدیر دفتر شعبه - با تشکیل جلسات متعدد صلح و سازش، تلاش برای جلب رضایت اولیای دم را آغاز کردند تا اینکه پس از ماه‌ها گفت‌و‌گو، سرانجام پدر و مادر و دختران مقتول با اعلام رضایت کتبی از قصاص چشم‌پوشی کردند.