زمين‌شناسي ساختماني

تغيير شكل هر توده سنگي به خصوصيات فيزيكي سنگ و نحوه دگرگوني توسط دما، فشار و زمان وابسته است كه بررسي آنها مي‌تواند اصولي براي تغيير شكل و ايجاد ساختارهايي چون گسلها،چينها و گنبدهاي نمكي در اختيار قرار دهد. براي مطالعه علمي در خصوص ساختمانهاي پوسته زمين در يك منطقه و يا حتي كل سطح زمين بايد به علومي مانند سنگ شناسي، رسوب شناسي، چينه‌شناسي، زمين ريخت‌شناسي (ژئومورفولوژي)، زمين‌شناسي اقتصادي، فتولوژي و ... آشنايي داشته و مطالعات صحرايي وسيعي در خصوص منطقه مورد مطالعه انجام داد. كه اين بررسي‌ها در چهارچوب علم زمين‌شناسي ساختماني مي‌گنجند. بنابرآنچه گفته شد مي‌توان علم زمين‌شناسي را به صورت علمي كه به بررسي ساختمانهاي پوسته زمين، موقعيت و عوامل پديدآورنده آنها مي‌پردازد تعريف نمود.


ناپيوستگي‌هاي ايجاد شده در رگه‌هاي معدني توسط گسلها، تمركز مواد نفتي و گازي در تاقديسها، رابطه مستقيم جنس زمين با مقاومت و ايمني سدها و ساختمانها و ...، تغيير شكل پوسته توسط نيروهاي عمل‌كننده بر روي زمين و تأثير آن بر سازه‌ها، تعيين سن نسبي لايه‌هاي سنگي با توجه به راندگي‌ها، بر شكستگي‌ها و ... و هزاران مورد ديگر از جمله مواردي هستند كه ارتباط و لزوم زمين شناسي ساختماني را بازندگي روزمره‌ي انسانها نشان مي‌دهند.

زمین شناسی ساختمانی مقدمه ای بر مطالعه رشته کوهها است.