باید عنوان کرد که جشنواره فیلم فجر را می‌توان بی‌نظم‌ترین جشنواره دانست؛ جشنواره‌ای که کمترین احترام را به تماشاگران خود می‌گذارد و مسوولان آن مرتبا در حال مصاحبه کردن و لبخندزدن‌های اعصاب خردکن هستند.
این روزها 99درصد تماشاگران جشنواره به خون مسوولان جشنواره تشنه هستند و آن هم یک دلیل بیشتر ندارد اینکه بدون کمترین دلیل موجهی فیلم‌های بخش های مختلف سینمای ایران به راحتی آب خوردن جایشان با فیلم دیگری عوض می شود!
به گزارش پارس توریسم، متاسفانه این روزها تماشاگران جشنواره، موضوعی که برایشان عادی شده این است که بر اساس بی‌برنامه‌گی و بی‌نظمی در جشنواره بسیاری از فیلم‌ها جای خود را به فیلم‌های دیگری می‌دهند که باعث عصبانی شدن بسیاری از تماشاگران شده است.
فکر کنید تماشاگری با زحمت بسیار بلیت فیلم حاتمی‌کیا یا مهرجویی یا تهمینه میلانی را تهیه کرده و در این ترافیک و سرمای زمستان خود را به سینمای مورد نظرش می‌رساند به امید دیدن آخرین فیلم فیلمساز محبوبش ولی ناگهان در پی بی‌حساب و کتاب بودن جشنواره، ناگهان فیلمی از قدرت‌الله صلح میرزایی نمایش داده می‌شود. فکر می‌کنید چه حالی به این تماشاگران داده می‌شود.
دوری چندین ساله نگارنده از سینمای مطبوعات منشاء خیری بوده و باعث شده تا بسیاری از فیلم‌ها را در سینماهای دیگر و با مردم ببینم. در این چند روزه واقعا دلم برای آقای شمقدری و دیگر مسوولان جشنواره سوخت. چه بد و بیراه‌ها و ناسزاهایی که تماشاگران سر همین بی‌نظمی به مسوولان جشنواره نمی‌گویند .
حتی مسوولان سینماها و بلیت فروشان نیز از اعتراض‌های تند و تیز تماشاگران در امان نیستند. در همه سینماهای جشنواره این وضعیت حاکم است. مثلا فقط در دوشنبه شب، در پردیس ملت، به جای فیلم ورود آقایان ممنوع که یک فیلم کمدی مفرح و البته استاندارد است، یک فیلم جدی با نام گلچهره نمایش داده شد. سر همین فیلم و جایگزین شدن بدون دلیل فیلم ،اعتراضات فراوانی صورت گرفت. یا در سینما فلسطین و در همین شب به جای فیلم افخمی فیلم سامان سالور به نمایش در آمد.
یا دیشب در سینما آفریقا به جای فیلم آفریقا فیلم انیمیشن قلب سیمرغ نمایش داده شد ودر سانس 10:30به جای فیلم سیب و سلما فیلم آقایوسف نشان داده شد . در پردیس ملت، مسوول گیشه سینما در گفت‌وگویی کوتاه با پارس توریسم می‌گوید که برنامه‌های روز بعد این سینما اصلا مشخص نیست !
باید عنوان کرد که جشنواره فیلم فجر را می‌توان بی‌نظم‌ترین جشنواره دانست؛ جشنواره‌ای که کمترین احترام را به تماشاگران خود می‌گذارد و مسوولان آن مرتبا در حال مصاحبه کردن و لبخندزدن‌های اعصاب خردکن هستند.
یک سوال را می‌توان مشخصا از آقای شمقدری پرسید و آن این است اگر قرار باشد خود شما آقای شمقدری به تماشای فیلم فیلمساز محبوبتان مثلا جمال شورجه بروید و قرار باشد عده‌ای از دوستانتان نیز با شما بیایند و در ترافیک و شلوغی خیابان‌ها و سرمای زمستان و گرفتاری‌های روزمره خود، به سختی بتوانید خود را به سینمای مورد نظر برسانید آن وقت به جای مثلا فیلم آقای شورجه یکی از فیلم‌های دوران اصلاحات را (مثلا زندان زنان) را که می‌دانم آن را دوست ندارید نشان دهند، چه حالی به شما و دوستانتان دست می‌دهد؟ آیا واقعا در دلتان به مسوولان جشنواره بد و بیراه نمی‌گویید؟