درباره دولت الکترونیک و ضرورت آن تاکنون صحبت های بسیاری شده و مقالات متعددی به رشته تحریر درآمده است. امروزه با گسترش نفود اینترنت و ابزارهای ارتباطی در جوامع، در بیشتر کشورها بسیاری از خدمات دستگاه های مختلف به صورت الکترونیک در دسترس عموم قرار می گیرد، اما در ایران با وجود تلاش های صورت گرفته، هنوز مفهوم دولت الکترونیک به طور کامل محقق نشده است.
شاید بتوان طرح هایی مانند ثبت نام و اعلام نتایج اینترنتی آزمون های سازمان سنجش و کارت هوشمند سوخت را از نمونه طرح های موفق در جهت تحقق مفهوم دولت الکترونیک در ایران دانست، اما واقعیت آن است که بنا به دلایل مختلف مانند نبود یک روند یکپارچه، هنوز این طرح ها نتوانسته اند به جریان حرکت به سوی دولت الکترونیک کمک چندانی کنند. پایگاه اینترنتی بسیاری از دستگاه ها تنها عملکردی شبیه خبرگزاری روابط عمومی آن دستگاه دارد و به عنوان محلی برای ارائه اطلاعات و خدمات به مردم محسوب نمی شود.
هنوز بسیاری از خدمات دستگاه های دولتی تنها با مراجعه حضوری قابل ارائه است و در برخی موارد علی رغم آن که بخشی از روند ارائه خدمات به سمت الکترونیکی شدن رفته، اما همچنان بخش اصلی کار همان مراجعه حضوری است و گویا بخش الکترونیکی روند ارائه خدمات به کاهش مراجعه حضوری، کاهش خطاها و اشتباهات و... که از مزایای تحقق مفهوم دولت الکترونیک هستند کمک نمی کند. از طرف دیگر با وجود مشکلات ترافیکی در شهرهای بزرگ، بار سنگین کاری دستگاه های مختلف به علت قدیمی بودن روند ارائه خدمات، اتلاف وقت شهروندان به علت نیاز به مراجعه حضوری در ساعات کاری و... نیاز به الکترونیکی شدن ارائه خدمات بیش از پیش احساس می شود. هرچند نباید از تلاش های مختلفی که برای تحقق دولت الکترونیک و سهولت ارائه خدمات به مردم شده چشم پوشید. «سند جامع دولت الکترونیک» کار جدیدی است که در این حوزه مطرح شده است.