پردازنده‌‌هاي كامپيوترهاي خانگي و كامپيوترهاي همراه طي چند سال اخير دچار تحولات متعددي شده‌اند. اين تحولات كه همگي در جهت افزايش كارايي انجام گرفته، بيشتر در بخش معماري پردازنده و افزايش حافظه كش پردازنده بوده است. افزايش مقدار كش و همچنين تغيير در معماري پردازنده، هميشه همراه با فرايند ساخت جديد و استفاده از ترانزيستورهاي كوچك‌تر بوده است، طوري كه هر دو شركت اينتل و AMD براي آنكه بتوانند پردازنده‌هايي با كارايي بالاتر توليد كنند، هر چند وقت يكبار فرايند ساخت پردازنده‌هاي خود را تغيير داده‌اند. فرايند ساخت پردازنده، اشاره به اندازه ترانزيستورهاي به كار گرفته شده در هسته دارد. به عنوان مثال فرايند ساخت 45 نانومتري بدين معناست كه پردازنده ترانزيستورهايي با اندازه 45 نانومتر دارد.
اما چرا سازند‌گان قطعات الكترونيكي، همچون توليدكنندگان پردازنده، حافظه، پردازنده گرافيكي و ...، فرايند ساخت محصولات‌ خود را تغيير مي‌دهند؟ توليدكنندگان پردازنده‌ به چند دليل فرايند ساخت خود را تغيير مي‌دهند. اول اينكه اين موضوع سبب خواهد شد تا اندازه هسته پردازنده كوچك‌تر شود. همانطور كه مي‌دانيد، پردازنده از يك ويفر سيليكوني تشكيل شده است كه در واقع ترانزيستورها روي آن حكاكي مي‌شوند. هر چه فرايند ساخت كوچك‌تر شود، به ويفر سيليكوني كوچك‌تري نياز خواهد بود. استفاده از ويفر سيليكوني كوچك‌تر، موجب كاهش قيمت پردازنده به ميزان قابل توجهي خواهد شد. از طرف ديگر، اگر از ويفر سيليكون با اندازه قبل استفاده شود، مي‌توان تعداد ترانزيستورهاي بيشتري را روي آن حكاكي كرد. افزايش تعداد ترانزيستورها دو پيامد به همراه دارد: ا_ افزايش ميزان كش 2_افزايش توان عملياتي پردازنده. در نهايت كاهش اندازه ترانزيستور موجب كاهش مصرف توان مي‌شود و بنابراين سازندگان مي‌توانند سيستم‌هاي كم مصرف‌تري توليد كنند.
به طور كلي سازندگان پردازنده براي كاهش قيمت محصولات خود و همچنين افزايش كارايي آنها، سعي در كوچك‌تر كردن ترانزيستورها دارند. در اين زمينه، شركت اينتل همواره نسبت به AMD پيشتاز بوده است. اين شركت قصد دارد از فرايند ساخت جديد‌تري براي پردازنده‌هايش استفاده كند.

هفت ميليارد دلار سرمايه‌گذاري
اين ميزان مبلغ را اينتل تنها در ايالات متحده آمريكا براي فرايند ساخت 32 نانومتري‌ خرج كرده است. در اواخر سال آينده، كل سرمايه‌گذاري شركت اينتل در آمريكا براي حركت به سوي فرايند 32 نانومتري، تقريباً به حدود 8 ميليارد دلار خواهد رسيد. اين در حالي است كه اين روزها خبرهاي مبتني بر بحران اقتصادي در آمريكا و ورشكستگي بسياري از كمپاني‌هاي مشهور در اين كشور به گوش مي‌رسد. اما آيا سرمايه‌گذاري در اين سطح عظيم، به اينتل در آينده ضربه اقتصادي وارد نخواهد كرد؟
اينتل بايد هميشه به فعاليت‌هاي رقيب اصلي خود يعني AMD نيز توجه داشته باشد. فعاليت‌هاي رقيب اصلي اينتل نشان مي‌دهد كه اين شركت بايد براي از دست ندادن بازار، به سوي فرايند ساخت جديدتري برود. از اين رو اينتل متحمل چنين هزينه سنگيني شده است.
نفشه فرايند ساخت
مطابق با برنامه‌ريزي تيك‌ـ‌ تاك، شركت اينتل بايد هر دو سال يكبار فرايند ساخت جديدي معرفي كند. در شكل 1 اين چرخه دو ساله و تحولات مرتبط با آن نشان داده شده است. همانطور كه مشاهده مي‌كنيد، اينتل بايد در سال 2009 ميلادي به فناوري ساخت 32 نانومتري دست پيدا كند.


شکل