شمار مردانی که طنز می‌پردازند در همه کشورها بسیار بیش از زنان است. آیا واقعا زنان طنزپرداز نیز وجود دارند؟ و یا دست کم زنانی که تلاش می‌کنند طنز بپردازند؟
چرا بیشتر طنزپردازان مرد هستند؟ چه چیز سبب می‌شود زنان به شوخی و طنز کمتر علاقه نشان دهند؟ چرا در جوامع بسته، جوک و طنز به یک واکنش فراگیر و گسترده تبدیل می‌شود؟ آیا در این جوامع که اساسا نیز «مذکر» هستند، هورمون مردانه «تستوسترون» فعالیت «سوپاپ سیاسی» را تنظیم می‌کند؟ به ویژه اگر به این نظر کارشناسان توجه داشته باشیم که «طنز به خودی خود جنبه‌ای از نابودی دیگری را در خود نهفته دارد و آدم می‌خواهد با طنز طرف مقابل را از نظر اجتماعی نابود کند».

هورمون‌های مردانه آدم را شوخ می‌کند. این نتیجه بررسی‌های یک پژوهشگر انگلیسی بر اساس مطالعه بر روی رهگذران یک شهر کوچک در بریتانیاست. بنا بر این پژوهش، طنز رابطه تنگاتنگی با خشونت دارد که راه خود را در بیان شفاهی می‌جوید.
شمار مردانی که طنز می‌پردازند در همه کشورها بسیار بیش از زنان است.برای نمونه در آلمان در برابر یازده مرد طنزپرداز تنها به نام چهار زن می‌توان برخورد که دو تن از آنها تبار آلمانی ندارند.