نیاز به جنبشی مثل نهضت سوادآموزی که در سراسر کشور تا ریشه‌کنی بی‌سوادی ادامه دارد، برای فراگیر کردن و بهره‌مندی از فن‌آوری اطلاعات در کشور کاملا احساس می‌شود. برخی کارشناسان بهترین راه نفوذ فن‌آوری اطلاعات بین عموم مردم را تشویق و قرار دادن مزایای قابل لمس استفاده از این فن‌آوری عنوان می‌کنند و معتقدند به عنوان مثال انجام پرداخت الکترونیکی و اینترنتی از سوی شهروندان، هزینه‌های کمتری را برای دولت خواهد داشت و اگر فردی داوطلبانه عنوان می‌کند که برای او به طور نمونه قبض برق و آب صادر نشود و هزینه‌ها را اینترنتی پرداخت می‌کند، هزینه چاپ و صدور و توزیع برگه قبض محاسبه شده و از هزینه پرداختی مشترک کم شود؛ این عامل تشویقی کوچک با ایجاد با روانی مثبت مردم را به پرداخت‌های غیرحضوری ترغیب خواهد کرد.

الزام در پرداخت قبوض به صورت غیرحضوری و دریافت کارمزد از مشترک به دلیل پرداخت‌های حضوری می‌تواند مردم را به انجام امور روزانه از راه‌های الکترونیکی مجبور کند اما به عقیده خسرو سلجوقی - کارشناس فن‌آوری اطلاعات - تجربه ثابت کرد تنها تشویق راهگشای برخی مسائل نیست زیرا در مواردی که فرهنگ استفاده مبنی بر پرداخت‌های حضوری در خرید یا امور بانکی است اجبار در کنار تشویق می‌تواند راهگشا باشد.
وی با تاکید بر اینکه با زیرساخت‌های موجود هم می‌توان فن‌آوری اطلاعات را بین عموم مردم توسعه داد، افزود: در این باره دولت نقش اصلی را ایفا می‌کند زیرا می‌تواند با اخذ سیاست‌های کلان این حوزه و اعلام آن به طور همگانی مردم را از سرویس‌هایی که ارائه می‌شود آگاه و آن‌ها را برای استفاده تشویق کند.
به گفته او قوانین موجود در حوزه it کافی است و می‌تواند مشکلاتی که پیش می‌آید را پوشش دهد اما عاملی که نیازمند آن هستیم، همت مسوولان کشور برای ورود به حوزه گسترش طرح‌های it است که تاکنون شعارهای زیادی در این باره داده شده و اکنون وقت عمل کردن است.