استادعبدالکریم شمشیری مردی بزرگوارکه بیش از30سال برروی قرآن مطالعه داشته من ازطریق سی دی های ایشان بااین بزرگوارآشنا شدم مطلبی روخوندم گفتم خوبه که دراینجاقراربدهم.

آيا تاکنون به اين موضوع فکر کرده‌ايد که چرا گاهي اوقات دعاهايمان قبول نمي‌شوند، اين پرسش خيلي‌هاست، به واقع چرا؟ اين پرسش را از استاد شمشيري پرسيديم و او هم پاسخگوي اين پرسش شد، ضمن اين‌که وي به ما گفت در نامه‌هاي ارسالي خيلي از مردم اين پرسش را پرسيدند، ضمنا استاد برايمان از هميشه به ياد خدا بودن و اين‌که آرامش انسان‌ها چگونه به دست خواهد آمد، گفت...


«فعسي ان تکرهوا شيئا» (چه بسا چيزي را دوست نداريد) و« يجعل‌ا... فيه خيرا کثيرا» (اما خداوند در آن خير زيادي قرار داده است).


«سوره نساء آيه 19»


فردي بود که هميشه با خداي خويش راز و نياز مي‌کرد و ا...، ا... مي‌گفت.


روزي شيطان بر او غلبه کرد و وسوسه را آغاز نمود و گفت: اي مرد! اين همه که تو خدا را صدا زدي، سحرها از خواب خوش و شيرين گذشتي و با اين سوز و درد مرتب گفتي: ا...، ا... آخر يک مرتبه شد که جواب بشنوي؟ اگر به در خانه هر کس رفته بودي و اين اندازه ناله مي‌کردي، حداقل يک مرتبه جوابت را داده بودند.اين مرد ديد ،ظاهرا حرفي است منطقي و با افسوس به خواب رفت.


در عالم رويا به او گفته شد: چرا مناجات خود را ترک کردي؟


پاسخ داد: مي‌بينم اين همه دعا و مناجات مي‌کنم وبا اين همه درد و سوزي که دارم، يک مرتبه نشد که حاجتم برآورده شود.


پاسخي شنيد که مشکلش حل گرديد، دريچه‌اي از نور به رويش باز شد و با اميدواري به مناجات خويش ادامه داد.


و آن سخن، اين شعر زيباست:


گفت: همان ا... تو، لبيک ماست


آن نياز و سوز و دردت پيک ماست


يعني همان درد و سوز و عشق و شوقي که ما در دل تو قرار داديم، اين خودش جواب و لبيک ماست.


براي همين مولا علي(ع) در دعاي کميل مي‌فرمايند: «اللهم اغفرلي الذنوب التي تحبس الدعا» (خدايا! برايم بيامرز از آن گناهاني که دعا را زنداني مي‌کند و باعث مي‌شود که حاجتم برآورده نشود.)


اين است که مي‌گويند دعا براي انسان، هم وسيله است و هم هدف، يعني دعا هميشه براي استجابت نيست، دعا اگر هم استجابت نشود، باز هم به هدف مي‌رسد، پس خودش هدف است.


هميشه به ياد خدا باشيم


با اتوبوس از يک جاده کوهستاني پرپيچ و خم بالا مي‌رفتيم، ماشين به سختي حرکت مي‌کرد و هر لحظه امکان داشت با تمام سرنشينان به اعماق دره سقوط کنيم در آن هنگام که رنگ از رخسار مسافران پريده بود و همه دچار دلهره و اضطراب بوديم و ظاهري ساکت و دروني پر تشويش داشتيم، ناگهان مسافري با ايمان از بين همه با صداي بلند فرياد زد: صلوات بر محمد و آل محمد. همگي به پيروي از او با صداي بلند صلوات فرستاديم و خدا را ياد کرديم و هر کسي نذري مي‌کرد تا اين‌که ماشين، آن جاده هولناک را پشت سر گذشت و با سلامتي، آن مسافت را طي نموديم و بر جاده اصلي که هموار و مسطح بود، رسيديم، طولي نکشيد که اتوبوس ساکت و خموش چند لحظه پيش، از سر و صدا و هياهو و خنده مسافران پر شد.


چقدر زود سختي و مشکلات را فراموش کرديم و از همه مهمتر آن نذر آرامش‌دهنده را هم از ياد برديم که يک دفعه همان مسافر باايمان و آگاه، آيه‌اي تلاوت نمود که اشک از ديدگانش جاري شد. سپس افزود: هميشه به ياد خدا باشيد و در شادي‌ها خدا را از ياد نبريد که هميشه در سختي و خوشي يار و ياور شماست. از آن مرد خواستيم که دوباره آن آيه مبارکه را تلاوت نمايد: واذا مس الانسان الضر؛ (و چون براي انسان گرفتاري پيش آيد)دعانا لجنبه اوقاعدا اوقائما؛ (چه بر پهلو خفته باشد و چه نشسته و يا ايستاده خدا را از صميم قلب مي‌خواند)فلما کشفنا عنه ضره؛ (و چون خداوند مهربان آن گرفتاري را از او دور سازد)مرکان لم يدعنا الي ضرمسه؛ (چنان مي‌گذرد که گويي ما را براي رفع آن گرفتاري که به او رسيده بود، هرگز نخوانده است.)


«سوره يونس آيه 12»


مي‌خواهيد آرامش داشته باشيد


به يکي از راه‌هاي آرامش انسان توجه کنيد:


به دانشجويي که با عالي‌ترين معدل قبول شده بود، گفتم: راز موفقيت شما چه بوده است؟


گفت: يک حديث گهربار از رسول‌ا...(ص). با تعجب پرسيدم: آن حديث چيست؟


شيرين سخني بيان کرد که آن حديث انسان را از دلهره و اضطراب نجات مي‌دهد و در او ايجاد آرامش مي‌کند و آن مطلب دلپذير اين است: نماز همچون نهر جاري است. هرگاه انسان نماز بخواند، گناهان و اشتباهاتي را که در ميان دو نماز از او سر زده است، خداوند مهربان مي‌پوشاند.


در قرآن کريم هم اين‌گونه ذکر شده است: ان الحسنات يذهبن السيئات؛ (نيکي‌ها، بدي‌ها را از بين مي‌برند.)


«سوره هود آيه 114»


پيرامون اين آيه مبارک، حضرت محمد(ص) فرمودند: نماز باعث آمرزش گناهان است.


سپس اين آيه را تلاوت کرد: حسنات (نيکي‌ها)، سيئات (بدي‌ها) را از بين مي‌برد.


با تعجب به آن دانشجو گفتم: اينها چه ربطي به معدل شما دارد؟!لبخندي زد و گفت: همين سخنان روشن‌بخش است که ايجاد آرامش مي‌کند.


اميرالمومنين(ع) مي‌فرمايند: اگر فردي دچار گناه و اشتباه شد، سريع و فوري دو رکعت نماز به جاي آورد و از خداوند متعال آمرزش بخواهد تا خدا به سبب آن گناه و اشتباه او را غمگين نسازد. (آن دو رکعت نماز مانند نماز صبح است).





استاد عبدالکريم شمشيري