در کتاب قاموس الاعلام ترکی آمده است که:«حبقوق نبی از انبیاء دوازده گانه بنی اسرائیل و از نسل حضرت موسی(ع) است.»نام وی در کتاب تورات عهد عتیق ذکر شده و دارای شأن ومقام مذهبی خاصی نزد پیروان دین یهود است.در کتب احادیث وکتب اسلامی نام آن بزرگوار حیقوق و به فتح«ح»و«ی» و در کتب عهد عتیق حبقوق ذکر شده است.حبقوق در زبان عبری،به معنای «در آغوش گرفته شده»میباشد.نقل شده است حبقوق هنگامی که طفلی بیش نبود از دنیا برفت و سپس به خواهش مادرش به وی عمر دوباره بخشیده شد.بدینسان که:مادرش زفل را در بغل کشیده و در بستر خوابانیده و به نماز ایستاد و پیش از آنکه نمازش تمام شود،طفل زنده شد که بر همین اساس نام وی را حبقوق گذاشتند.پدرش«یشوعالیت»و مادرش«شونامیت»،سراینده و نوازنده سرودها وآهنگ های مذهبی معبد سلیمان بوده اند.
حبقوق در حدود 650 الی 700 سال قبل از میلاد،در اواخر سلطنت«یوشیاهو»و در عصر«دانیال نبی(ع)»و «الیاس نبی(ع)»میزیسته و دانیال نبی را ملاقات کرده است.ایشان مدیر و نگهبان معبد سلیمان در بیت المقدس بوده که در 607 سال قبل از میلاد،همزمان با سلطنت«یهویاهیم»و بعد از شعیاءنبی،به پیامبری مبعوث شده است.
گفته شده حبقوق نبی،بعثت پیامبر گرامی اسلام را نوید داده بود.
کتاب حضرت حبقوق،به نام«سفر سی و پنجم از اسفار عتیق»،در اوج فصاحت و بلاغت در ادبیات عبرانی به نگارش در آمده است.در بحارالانوار آمده است:امام رضا(ع)به هنگام بحث با«راس جالوت»(از علمای دین یهود) در حضور مأمون، از حبقوق نام بردند.
هنگامی که بیت المقدس توسط بخت النصر پادشاه «کلده»(بابل) به تصرف درآمده بود،ضمن تخریب معبد سلیمان توسط کلدانیان(856قبل از میلاد)،حبقوق به همراه عده زیادی از یهودیان،از جمله دانیال نبی،به اسارت سپاهیان بخت النصر درآمدند و به بابل انتقال داده شدند،تا اینکه در سال 538 قبل از میلاد که کورش هخامنشی بابل را فتح کرد،طی فرمانی دستور آزادی کلیه اسرا و زندانیان بنی اسرائیل را صادر و به مهاجرت به بیت المقدس تشویق نمود.لیکن حضرت حبقوق پس از آزادی به اتفاق عده ای از پیروان خود به ایران مهاجرت کرد ودر تویسرکان آن روزگار سکونت اختیار نمود و پس از رحلت نیز در همین مکان به خاک سپرده شد.
هم اکنون تندیس حبقوق از سنگ مرمر و همچنین تصاویری از وی در مجموعه موزه واتیکان ایتالیا موجود است.
ساختمان فعلی آرامگاه حبقوق،متعلق به عصر سلجوقیان(قرن 7 هجری قمری)است.
این بنای برجی شکل باپلان هشت ضلعی منظم ساخته شده و گنبدی هرمی با 16 ترک برفراز آن قرار دارد.ارتفاع این برج تا زیر گنبد 7 متر و با احتساب گنبد به 12 متر میرسد.
روی هر یک از سطوح 8 گانه دیوار خارجی برج،طاقنماهایی ساخته شده که در قسمت فوقانی به صورت ساده و زیبایی کاشیکاری شده است.مقبره و ضریح آن دقیقا در وسط صحن داخلی برج قرار دارد و مشخصات صاحب قبر را به عبری و فارسی برآن نگاشته اند.
انشاءالله درپست هاي بعدي عكس هاي مربوط به آرامگاه رو خواهم گذاشت.