دلکش (اسفند ۱۳۰3 بابل-۱۱ شهریور ۱۳۸۳ بیمارستان مهر، تهران)

خواننده ممتاز رادیو ایران بود، که به زبان‌های مازندرانی و فارسی ترانه خوانده‌است. نام شناسنامه‌ای او عصمت باقرپور پنبه فروش بابلی است.

مدت‌ها با رادیو ایران همکاری داشت.ترانه های آتش کاروان و به کنارم بنشین از اجراهای فراموش نشدنی دلکش به شمار میروند.
دلکش تنها تحصیلات ابتدایی داشته و به قول خودش تنها بهره ای که از همان چند ‏سال مدرسه برد کسب توان خواندن بوده است.‏
پرویز خطیبی خود را کاشف عصمت باقرپور یا عصمت بابلی می داند، اما در واقع اوج دوره کاری او زمان ‏همکاری اش با مهدی خالدی است که از ترانه های معروف و جاودانه ی این همکاری
(آمد نوبهار)
(بخواهی ‏نخواهی)
( ما را بس)
(تا آساید)
و چندین ترانه دیگر است.


همکاری او با خالدی در سال 1331 پایان یافت و ‏پس از آن با بزرگ لشکری همکاری کرد.‏
بجز خالدی، بهترین دوران هنری دلکش را می توان زمان همکاری وی با علی تجویدی و معینی کرمانشاهی ‏دانست.
آهنگهای بسیاری از حاصل این همکاری امروز در یادها باقی مانده است از جمله ( بگو که هستی)، ‏‏(پشیمان شدم)، (یادگار کودکی) و (اشفته حال)‏
در پرونده هنری این هنرمند، بازی و خواندن در فیلمهای سینمایی و آهنگسازی با نام مستعار نیلوفر است.
او پس ‏از انقلاب، فعالیتی نداشت تا سالهای اخیر که به اجرای کنسرت در خارج از کشور پرداخت.‏