مکتشفینی که اوایل قرن نوزدهم در طول رودحانه لامیر در کارولینای شمالی دست به اکتشاف سرزمینها زده بودند وقتی به قبیله ای از سرخپوستان چشم خاکستری برخوردند که زبان بومی آنها نوعی انگلیسی بود بسیار متعجب شدند.
سرخپوستان مدعی بودند که اجداد آنها می توانستند از روی کتابها صحبت کنند. مکتشفین فهمیدند مقصود آنها اینست که آنها می توانستند بخوانند.
امروز اسلاف آن مردم اسرار آمیز در ناحیه رابس زندگی می کنند و به سرخپوستان لامیی شهرت دارند . رنگ ور وی آنها از سیاه تا روشن تغییر می کند در میان آنها مو بور و چشم آبی هم یافت می شود.
شجره نامه قبیله بدرستی روشن نیست اما در طول سالها فرضیه ای شکل گرفته است: اکنون تصور می شود که آنها باقیماندگان مستعمره گمشده سر والتر رالن در ناحیه روناک هستند که در 1590 بیکباره ناپدید شد. روناک 200 مایل با رودخانه لامیر فاصله دارد. وقتی الیزابت اول فرمانی برای تشکیل مستعمره به رالی اعطا کرد او دوبار دست به ایجاد مستعمره زد. اولین آنها به علت حمله سرخپوستان در 1586 و کمبود مواد غذای با شکست مواجه شد. گروهی متجاوز از 100 مرد و زن به فرماندهی فرماندار جان وایت در سال 1587 به آن منطقه رسید انها نیز وضعیت چندان بهتری پیدا نکردند وایت تصمیم گرفت به انگلستان باز گردد و کمک بیشتر و آذوقه با خود بیاورد او افراد خود دستور داد اگر در غیاب او مجبور به ترک آن محل شدند می باید مقصد خود را بنویسند و در محلی مناسب پنهان کنند.
بازگشت والت تا 1590 به علت جنگ بین انگلستان و اسپانیا ممکن نشد , در روناک قلعه ای ساخته شده بود اما این قلعه مورد حمله سرخپوستان واقع و مترک شده بود و ساکنان آن بدون هیچ اثری ناپدید شده بودند تنها یک کلمه کرواتون بر روی تیری حک شده بود.
وقایع نگاران آن دوران بر سر معنای کلمه به بحث پرداختند بعضی عقیده داشتند که این نام قبیله ای از سرخپوستان است که به دژ حمله برده و مستعمره نشینان را قتل عام کرده اند.
اما کرواتون نام جزیره ای در جنوب روناک بوده و مستعمره نشینها می دانستند که قبیله ای دوست به نام هاتراس در آنجا سکنا دارد و احتمالا مستعمره نشینها به آن قبیله رسیده و با آنها وصلت کردند بازماندگان آنها همین سرخپوستان لامیی هستند. فرماندار وایت پذیرفت که مهاجرین به میل خود به کرواتون رفته اند اما از آنجا که نمی توانست به جستجوی آنها بر آید به انگلستان بازگشت. شواهد نشان می دهد که او درست اندیشیده بود. حدود سال 1650 بسیاری از سرخپوستان هاتراس به دره لامبر مهاجرت کردند از 95 تا 200 نام خانوادگی در میان مستعمره نشینان ناپدید شدند 41 تای آنها در میان قبیله لامبی وجود دارد.