طبق رویدادنامه نبونید و کوروش بزرگ داریم :

در ماه تَـشـریـتـو (= مهر)، هنگامی که کوروش به سپاه اکَـد
در شهر اُپـیـس (شاید در جای بغداد امروزی)
بر کرانه رود دجـلـه حمله کرد؛
مردمان اَکَـد بشوریدند.
اما او همه مردمان شهر را از دم بکشت.



"خانم اولمستد :
"کورش نبرد دیگری در اوپیس کنار دجله نمود و مردم اکد را با آتش سوزاند."

اومستد، ا. ت.، تاریخ شاهنشاهی هخامنشی،
ترجمه دکتر محمد مقدم، چاپ سوم،
انتشارات امیرکبیر، 1372، ص 68 و 69.



جان مانوئل کوک نیز روایت می‌کند که:
"کوروش در نبردی در اوپیس بر مردم پایتخت کهن اکد پیروز می‌شود
و آنان را با آتش و کشتار عام نابود می‌کند."


مانوئل کوک، جان، شاهنشاهی هخامنشی،
ترجمه مرتضی ثاقب‌فر، انتشارات ققنوس، 1384، ص 64.


پرویز رجبی
: "کورش ... به پای دیوار میان دجله و فرات رسید،
که شهرهای اُپیس و سیپار را در دو سوی خود داشت.
اُپیس به تصرف در آمد و به آتش کشیده شد."

رجبی، پرویز، هزاره‌های گمشده، جلد دوم، انتشارات توس، 1380، ص 136.

بی شک آتش زدن و نابود کردن مطلق شهر و مردم در هیچ دوره ای از تاریخ پسندیده نبوده

چه برسد برای کسی که ادعای نوشتن اولین منشور حقوق بشر را داشته !