به گزارش خبرگزاری مهر، درحالی که ساختار چشم انسان تحت تأثیر فشار ناشی از جاذبه زمین تکامل یافته است، جای هیچگونه تعجبی ندارد که حضور طولانی مدت در فضا اثرات منفی بر سلامت فیزیکی و روحی فضانوردان داشته باشد.
اکنون ناسا امیدوار است با انجام یک سری آزمایشات بی سابقه که تحت عنوان بررسی "Fluid Shifts" انجام می شود این اثرات را کشف و راهی برای خنثی سازی آنها انجام دهد.
قرار است این مطالعات علمی – پزشکی در قالب مأموریتی که سال آینده در ایستگاه فضایی بین المللی آغاز می شود ناسا را به اهداف از پیش تعیین شده برساند.
پیش بینی می شود از نتایج به دست آمده از این بررسی جهت روشن شدن تکلیف این موضوع استفاده شود که اصولا حضور طولانی مدت در فضا تا چه میزان بر از دست رفتن بینایی و همچنین ساختار چشم فضانوردان تأثیر می گذارد. این درحالی است که بسیاری از فضانوردان پس از بازگشت از سفرهای طولانی مدت فضایی که برخی از آنها تا چندین ماه نیز به طول می انجامد از ناراحتی های چشمی شکایت می کنند.
دانشمندان دریافته اند بیش از ۶۰ درصد بدن انسان از مواد مایع شکلی ساخته شده که به محض قرار گرفتن در جاذبه اندک یا صفر، رفتار متفاوتی نسبت به زمان قرار داشتن در زمین از خود نشان می دهد که این تغییر وضعیت می تواند خطراتی برای سلامت فضانوردان به همراه داشته باشد.
کارشناسان معتقدند آزمایشات پیش روی ناسا، ایستگاه فضایی بین المللی را به نوعی تبدیل به یک چشم پزشکی فضایی می کند.