شب ادراری و شب‌هاي باراني در تخت کودک!!!

[alamatesoall]

اگر فرزند شما هم دچار شب ادراري است حتماً مي‌دانيد که اين مشکل مي‌تواند بسياري از والدين را خسته و کلافه کند. البته اين تنها والدين نيستند که از اين مشکل رنج مي‌برند؛ بلکه خود کودک هم ممکن است به عنوان تلخترين تجربه زندگي اش از آن ياد کند. اين مشکل حتي از هيولاي زير تخت و پشت پرده اتاق خواب هم بيشتر کودک شما را آزاد مي‌دهد. به طوريکه او جرات نمي‌کند حتي يک شب در جاي ديگري غير از منزل بخوابد تا رازش آشکار نشود.

البته يادتان باشد اگر فرزند شما يکي دوبار اتفاقي جايش را خيس کند، نبايد به او برچسب ابتلا به شب ادراري را بزنيد. متخصصان معتقدند دست کم 2 بار در هفته و به مدت 3 هفته بايد اين اتفاق براي کودک بيفتد تا اينکه تشخيص شب‌ادراري براي او قطعي شود. اگر چه هنوز علت قطعي شب‌ادراري کودکان مشخص نشده، لازم است بدانيد گاهي ابتلا به برخي بيماريهاي جسمي مي‌تواند باعث شب ادراري شود. بنابر اين لازم است در مورد اين مشکل حتماً با پزشک فرزندتان مشورت کنيد. در اين مقاله درباره اين موضوع بخوانيد:

شب ادراري مشکل نا شايعي در کودکان نيست. اگر چه اغلب کودکان تا سن 4 سالگي ياد مي‌گيرند به دستشويي بروند اما در بعضي از آنها شب ادراري تا 7 سالگي ادامه دارد.تا 5 سالگي 15 درصد از کودکان دچار مشکل شب‌ادراري هستند.بين 8 تا 11 سالگي کمتر از 5 درصد کودکان هنوز شبها خودشان را خيس مي‌کنند. لازم است بدانيد شب‌ادراري براي پسرها بيشتر از دخترها اتفاق مي‌افتد. ممکن است اين مشکل فرزند شما تا نوجواني ادامه پيدا کند. و آنوقت او را بيشتر به دردسر مي‌اندازند. بنابر اين بهتر است زودتر براي کمک به فرزندتان اقدام کنيد و حتماً با پزشک مشورت کنيد.

پزشک درباره سابقه بيماريهاي فرزندتان از شما سوالاتي خواهد پرسيد. چون اگر کودک شما به ديابت، يبوست مزمن، تشنج، عفونت مجاري ادراري، مثانه و يا اختلالاتي در نخاع مبتلا باشد ممکن است به دنبال بيماري دچار اين عارضه شده باشد. دقت داشته باشيد که گاهي شب ادراري، تشنگي و پر نوشي اولين علامت ديابت در کودک است. سابقه خانوادگي هم اهميت دارد چون ژنتيک هم در اين مسأله نقش مهمي دارد. علاوه بر اين متخصصان مي‌گويند مسايلي که براي کودک استرس ايجاد کند هم مي‌تواند موجب ايجاد شب‌ادراري در او شود.

مثلاً جدايي والدين، مرگ عزيزان، تغيير محل زندگي يا مدرسه کودک هم ممکن است عامل اين مشکل باشند. متخصصان مي‌گويند يکي از علل اساسي شب‌ادراري، کندي و تاخير رشد و تکامل در مرکز کنترل ادرار کودک است. طبيعي است اگر کودک حجم زيادي مايعات بنوشد به علت کوچک بودن مثانه و سنگين بودن خوابش، ممکن است دچار حادثه شود. آپنه خواب که با قطع تنفس هنگام خواب و خواب آلودگي در روز مشخص مي‌شود، هم مي‌تواند موجب شب ادراري کودک شود. گاهي هم برخي داروها ممکن است باعث شوند که کودک جايش را خيس کند. اما وقتي دارو قطع شود اين اتفاق ديگر براي کودک نخواهد افتاد. بنابر اين ابتدا لازم است پزشک بيماريها و سابقه خانوادگي و داروهاي مصرفي کودک شما را بررسي کند و سپس به درمان بپردازد.

کنار آمدن با موضوع

مسلما شستن رختخواب کار آساني نيست بخصوص اگر زياد تکرار شود. اين موضوع باعث مي‌شود والدين براي کودک سختگيري کنند و گاهي او را براي خيس کردن رختخوابش تنبيه کنند. اما لازم است بدانيد که شب ادراري کودک از روي عمد نيست و او کنترلي بر اين اتفاق ندارد. پس تنبيه او هم نمي‌تواند اين مشکل را از بين ببرد. بلکه باعث ايجاد مشکلات بيشتر و اضطراب در کودک مي‌شود. اگر چه علت اصلي شب ادراري هنوز مشخص نيست اما گروهي از علتها مسئول اين اتفاق شناخته شده‌اند که بهتر است براي رفع آنها اقدام کنيد.

[alamatesoall]

روشهاي درماني متفاوتي بدون در نظر گرفتن علت شب‌ادراري براي حل اين مشکل وجود دارد. البته اگر بيماريهاي جسمي مانند ديابت، يبوست و عفونت ادراري علت قضيه باشد حتماً لازم است که پزشک درمان بيماري اصلي را شروع کند. اما در موارد ديگر شما مي‌توانيد با توصيه‌هاي زير به حل مشکل کمک کنيد:

1) صبر کنيد: اين کار بهترين و اصلي‌ترين روشي است که به شما و فرزندتان کمک مي‌کند. برخي از کودکان تا 7سالگي قادر به کنترل ادرار خود در شب نيستند و با گذشت زمان اين توانايي را به دست مي‌آورند به همين علت با صبر کردن بدون عصباني شدن و تنبيه کودک مي‌توانيد اميدوار باشيد که او اين توانايي را به دست آورد و مشکلش حل شود. اما در 3 مورد حتماً با پزشک مشورت کنيد: اگر فرزند شما بعد از 7 سالگي هنوز خود را خيس مي‌کند. اگر کودک بعد از مدتي خشک ماندن ناگهان دچار شب‌ادراري مي‌شود. اگر شب ادراري با خرخر، سوزش و دردهنگام ادرار همراه بوده و يا تشنگي مکرر و ادرار پررنگ هم داشته باشد.


2) استفاده از زنگ مخصوص: اين زنگ‌هاي مخصوص مي‌توانند کوچکترين مقدار رطوبت را در رختخواب يا لباس زير کودکتان تشخيص داده و قبل از اينکه خيلي دير شود با صداي زنگ بلندي کودک را از خواب بيدار کنند تا به دستشويي برود. اين زنگها به تدريج به کودک آموزش مي‌دهند که با احساس پري در مثانه از خواب بيدار شده و به دستشويي بروند. البته دست کم 2 هفته تا 12 هفته طول مي‌کشد تا اين زنگ بتواند يک شب خشک را براي کودک به ارمغان بياورد. يادتان باشد اگر کودک با صداي زنگ بيدار نمي‌شود لازم است شما با شنيدن زنگ او را بيدار کنيد.


3) استرس را تشديد نکنيد: شما به عنوان والدين مسلما قصد نداريد بر فشار و اضطراب کودکتان اضافه کنيد اما گاهي با رفتار و عکس‌العملهاي خود به اين اتفاق باعث مي‌شويد که فرزندتان بيش از پيش مضطرب شود. متخصصان مي‌گويند اضطراب زياد مي‌تواند مشکل شب‌ادراري را تشديد کند. بنابر اين مراقب رفتار خود با کودکي که شب خودش را خيس کرده باشيد.


4) سرکوفت نزنيد: متاسفانه بعضي از والدين عادت دارند کودک خود را با ديگر بچه‌ها مقايسه کرده و از اين کار براي تنبيه و تغيير رفتار او استفاده مي‌کنند. اما اين کار جز از بين بردن اعتماد به نفس فرزندتان نتيجه ديگري ندارد. هيچ کودکي از سرکوفت زدن به عاقبت خوشي نخواهد رسيد. اگر به اين مسأله توجه نکنيد، کودک شما از اختلالات رواني و عدم توازن اجتماعي در دوران کودکي رنج خواهد کشيد و اين شرم مکرر در مقابل ديگران او را دچار يک زندگيغير عادي خواهد کرد که عواقبش ممکن است تا بزرگسالي دامنگير او شود.


5) از کودک حمايت کنيد: شما به عنوان والدين وظيفه داريد در مدتي که فرزندتان شب ادراري دارد او را حمايت کنيد تا بتواند با اين شرايط کنار بيايد تا زماني که بتواند کنترل مثانه‌اش را به دست بياورد.


6) عادات قبل از خواب را ياد آوري کنيد: به کودکتان راه‌هايي را که کمک مي‌کند، جلوي شب ادراري گرفته شود؛ ياد بدهيد. مثلاًً 2ساعت قبل از خواب نوشيدني‌هاي کافئين‌دار و ميوه‌هاي آبدار نخورد، چون اينها ادرار آورهاي طبيعي هستند. قبل از خواب حتماً به دستشويي برود و هر بار که صبح خشک از خواب بيدار شد، آن را ثبت کنيد و به او نشان دهيد زماني که اين نکات را رعايت کند کمتر دچار مشکل مي‌شود.

گاهي اوقات دير خوابيدن و خستگي کودک باعث مي‌شود که بيدار شدن و دستشويي رفتن در شب برايش سخت‌تر شود و احتمال شب ادراري او زيادتر شود. بنابر اين کودک را آموزش بدهيد تا در ساعت مقرر به رختخواب برود. علاوه بر اين مسير توالت را در شب روشن بگذاريد تا کودک بتواند شب هنگام به راحتي به دستشويي برسد.


7) روشهاي کم کردن اضطراب و استرس را بياموزيد: اگر در منزل اتفاقاتي افتاده که فکر مي‌کنيد کودک شما مضطرب و تحت فشار است؛ مثلاً اگر عزيزي را از دست داده‌ايد و يا مدرسه کودک عوض شده است؛ بهتر است با کمک روانشناس به کودک روشهاي کم کردن اضطراب را ياد بدهيد. مشاوره نه تنها براي کودک بلکه براي خود شما هم مي‌تواند سودمند باشد.

تحقيقات نشان داده که تأثيرات رواني شب ادراري بر کودک بارزتر است تا اثرات جسمي. واکنش اعضاي خانواده و خواهر و برادرها مي‌تواند نقش مهمي در اين مسأله داشته باشد. مثلاً مسخره کردن خواهر و برادرهاي او، نا اميدي والدين و... مي‌تواند زمينه ضعف اعتماد به نفس او شده و عارضه‌اش اين باشد که در مدرسه و جامعه قرباني قلدري ديگران قرار گيرد.


8) اميدوار باشيد: وقتي حادثه شب ادراري تکرار مي‌شود از خودتان نااميدي نشان ندهيد. حتي يک شب خشک بودن کودک و پيشرفت او در کنترل خودش را تشويق کنيد. نا اميدي شما اضطراب کودک را تشديد مي‌کند. در عوض تشويق او اعتماد به نفس او را تقويت مي‌کند و باعث مي‌شود او تلاش بيشتري براي خشک ماندن از خود نشان دهد.


9) به کودک آرامش بدهيد: به کودکتان هم بگوييد که او به زودي خواهد توانست کنترل مثانه‌اش را به دست بياورد و براي اين کار به کمي تمرين نياز دارد. به او بگوييد که اين مشکل تنها مخصوص او نيست و بسياري از هم سن و سالان او هم به اين مشکل دچار هستند. در ضمن تلاش کنيد تا همکلاسي‌هاي کودک از مشکل او اطلاع پيدا نکنند تا موجب شرمندگي فرزندتان نشوند.


10) عايق بندي کنيد: از خيس ماندن تشک فرزندتان هنگام شب ادراري جلوگيري کنيد. به همراه زنگ مخصوص از محافظ تشک ضد آب استفاده کنيد و مي‌توانيد از پوشک يا شورتهايي که رطوبت را جذب مي‌کنند استفاده کنيد تا زماني که پيشرفت واضحي در کنترل مثانه کودک مشاهده کنيد. در ضمن بهتر است براي تميز کردن رختخواب از خود کودک کمک بخواهيد. مثلاً از او بخواهيد که ملحفه يا پتو را به محل شستشو ببرد.

اين کار را به عنوان تنبيه قرار ندهيد بلکه فرزندتان بايد مسئوليت عمل خود را به عهده بگيرد و البته به او خاطر نشان کنيد که شما به او کمک خواهيد کرد. همچنان به خاطر داشته باشيد که شب ادراري کودک عمدي نيست و براي او هم تجربه ناخوشايندي است. پس به خاطر اين تجربه بد، تنبيهش نکنيد. بلکه براي خشک ماندن تختخوابش تشويقش کنيد.