خبر آنلاین : بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون معتقد است اگر مردم نباشند هنرمند وجود ندارد.

بهناز شیربانی: برنامه تلویزیونی گپ به کارگردانی رامبد جوان که پنجشنبه شب‌ها از شبکه تلویزیونی Ifilm روی آنتن می‌رود، هر هفته میزبان یکی از چهره‌های سینما، تئا‌تر و تلویزیون است.


این برنامه پنجشنبه یازدهم خرداد میزبان داود رشیدی بازیگر سینما، تئا‌تر و تلویزیون بود.


در ابتدای برنامه، رشیدی در پاسخ به این سئوال که طرفدار کدام تیم فوتبال است گفت: «من پرسپولیسی بودم، اما چند سال اخیر خیلی طرفدار این تیم نیستم. جالب است یک روز آقای فتح‌الله‌زاده من را برای یک مراسم دعوت کردند. به محض اینکه به سالنی که مراسم در آن برگزار می‌شد وارد شدم همه فریاد زدند، «داود استقلالی خوش آمدی!» و من به اجبار در جمع استقلالی‌ها چیزی نگفتم.»

در ادامه رشیدی در پاسخ به این سئوال که فکر می‌کنید توقع مردم از هنرمندان و به عکس هنرمندان از مردم چیست، گفت: «من فکر می‌کنم اگر مردم نباشند، اصلا هنرمندان وجود ندارند و باز فکر می‌کنم یک هنرمند در بد‌ترین شرایط روحی و خستگی هم باید پذیرای مردم باشد و با روی گشاده با آن‌ها روبرو شود.»


این بازیگر 79 ساله در ادامه گفت: «بعضی از بازیگران به اصطلاح خودشان را برای مردم می‌گیرند و من دلیل این کار را نمی‌دانم و آن را درست نمی‌دانم. این کار آن‌ها بیشتر یک ژست است و یا نشانه‌ای از ستاره بودن؟ فکر می‌کنم اگر همه بازیگران به این موضوع فکر کنند که اگر مردم نباشند آن‌ها نیز نخواهند بود، به مردم بیشتر احترام می‌گذارند.»


بازیگر مجموعه تلویزیونی «هزار دستان» افزود: «فکر می‌کنم اهالی سینما نسبت به گذشته بیشتر از هم فاصله گرفته‌اند. شاید عمده‌ترین دلیل‌اش این باشد که تعداد افرادی که به این حرفه وارد می‌شوند روز به روز بیشتر می‌شود. مثلا سال‌ها پیش من، جمشید مشایخی، علی نصیریان و محمدعلی کشاورز بیشتر همدیگر را می‌دیدم، اما متاسفانه در حال حاضر به دلیل مشغله یا گرفتاری‌های زندگی کمتر سراغی از هم می‌گیریم.»


رشیدی که فارغ‌التحصیل رشته حقوق سیاسی از دانشگاه ژنو است، در ادامه گفت: «فکر می‌کنم مردم آن‌قدر فهیم هستند که می‌دانند بازیگران هم مثل مردم عادی مشکلات خودشان را دارند و اگر دیدند که یک بازیگر ذهن‌اش مشغول گرفتاری‌هایش است، برای عکس گرفتن یا صحبت کردن با او اصرار نکنند. هر چند باید این را بپذیریم که مردم روان‌شناس نیستند تا از چهره یک نفر تشخیص بدهند که حال‌اش خوب است یا بد، اما بهتر است به یک تعامل از شرایط یکدیگر برسند.»


بازیگر فیلم‌های «فرار از تله» «کمال‌الملک»، «شیلات» و «تاتوره» افزود: «من از بازی در نقش‌های منفی بیشتر استقبال می‌کنم، چرا که فکر می‌کنم زوایایی که می‌توانم از آن‌ها به یک نقش نگاه کنم بیشتر است؛ دقیقا مثل یک بوم نقاشی که می‌شود با رنگ‌های مختلف در آن نقاشی کشید، اما بازی در نقش‌های مثبت مثل این است که روی یک بوم فقط با یک رنگ نقاشی بکشید.»


رشیدی در ادامه به ذکر یک خاطره از بازی در فیلم سینمایی «عبور از تله» پرداخت و گفت: «خاطرم هست زمانی که این فیلم را بازی می‌کردم زمستان بود و هوا به شدت سرد بود. من باید می‌رفتم زیر آب یک پلان می‌گرفتیم و بعد دوباره از زیر آب بیرون می‌آمدم و در هوای سرد با لباس‌های خیس یک پلان دیگر می‌گرفتیم. شرایط بسیار سختی بود و جالب است که من هیچ وقت دوست نداشتم بدلکاری در فیلمی جای من بازی کند. مثلا در «عبور از تله» خودم از ترن پایین پریدم و دوست نداشتم کسی جای من بازی کند و می‌خواستم مردم بازی خود من را باور کنند.»