"لطفا گوسفند نباشید" کتابی درباره ی مسائل زندگی است. این کتاب برای تاثیر بیشتر نوشته های خوب خود از زبانی عامیانه استفاده کرده است.
نويسنده :آقاي محمود نامي
کتاب حاضر، صرفا نقل قولی است از زرتشت تا پیامبر، از سقراط تا آندره ژید و از شریعتی تا آنتونی رابینز .
جملاتی از این کتاب
به یاد بسپار : امید لباس خوش رنگ و رویی است که بر خستگی دیروزمان می پوشیم.
با خود تکرار کن: همیشه فردایی وجود دارد!
یادت باشد: خشمگین شدن از انتقاد، تاکیدی بر درستی آن است!
مطمئن باش: اگر به خودت ایمان داشته باشی هیچ چیز مانع راهت نیست
یادت باشد: عفو و بخشش نیکوست، اما فراموش کردن، نیکوترین است…..اگر بخواهید همه چیز باشید، نمی توانید چیزی شوید.
با خود تکرار کن: من خم می شوم، اما نمیشکنم.
باور کن: شکست نخوردن هرگز به معنای پیشرفت نیست.
فراموش نکن: غیر ممکن ها اغلب چیزهایی هستند که برایشان تلاشی نشده!
با خود تکرار کن: اگر کسی یک بار مرا فریب دهد، شرم بر او باد، اگر دوبار مرا فریب دهد، شرم بر من باد!
هرگز از سایه ها نهراسید، زیرا سایه ها نشانه آن است که در همان نزدیکی روشنایی وجود دارد.
هیچ چیز تسلی بخش تر از آن نیست که دریابید مشکلات همسایه نیز دست کم به اندازه مشکلات خودتان بزرگ است.
یادت باشد: مردم از افرادی که احساس حقارت را در آنها زنده میکنند، بیزارند.
به این عبارت فکر کن: به درخت نگاه کن، چون باد می وزد، خم می شود، اما نمی افتد.
فراموش نکن: خطا کردن خصوصیت انسان است، اصرار در خطا خصوصیت شیطانی!
پذیرفتن آنکه خطا کرده اید، بهترین شیوه ایست که نشان می دهدکمی عاقل تر شده اید.
قانون مهم آن است ؛ هرگز چیزی را تلف نکنید، چه وقت باشد، چه کاغذ!
هنر تعریف کردن و خوشگویی را بیاموزید؛ دارایی بزرگی است!
به خاطر بسپار: تنفر زیرکانه ترین شکل خشونت است!
تنفر از افراد، مانند آن است که برای خلاص شدن از دست موش، خانه تان را به آتش بکشید.
رمز موفقیت آن است که کارهای معمولی را به شکلی ارزشمند انجام دهید!
هرگز تصمیم تان را پیشاپیش اظهار نکنید!
بهتر است برای یک روز هم که شده “شیر باشید” تا آنکه برای همه سال های زندگیتان ” گوسفند” باشید!
بهترین روش برای خوشحال کردن خود آن است که دیگر را خوشحال کنید.ناراحتی هایتان را بر شن و ماسه بنویسید و دستاوردهایتان را بر سر مزار!
به خاطر بسپار: خشم بادی است که چراغ ذهن را خاموش میکند!
یادت باشد: در ازای هر ۱۰ دقیقه خشمگین شدن ، ششصد ثانیه شادی را از دست می دهی !
انسان نمی تواند
به آسمان نیندیشد!
چگونه می تواند؟!
مگر انسانهایی که
عمر را بی چرا،
به چریدن مشغولند
و
سر به زمین فرو برده اند
و پوزه در خاک دارند
و غرق در آب
و علف اند
اینها که "گوسفندان" دو پایند!
دکتر علی شریعتی