گروهي از محققان دانشگاه مارشال مسير تازه‌اي را براي حركت دادن تك‌مولكول‌ها يافته‌اند. يافته‌ي آنها در ساخت ماشين‌هاي مولكولي ضروري است. جابه‌جا كردن تك‌مولكول به‌صورت كنترل‌شده، كاري بسيار چالش‌برانگيز است. براي درك اين مشكل تصور كنيد كه يك سوزن را با يك بيلچه‌ بزرگ از روي زمين برداريم بدون اينكه چيز ديگري همراه سوزن برداشته شود.
براي حل اين مشكل محققان با الهام از طبيعت، تصميم گرفتند از تك‌مولكول براي جا‌به‌جايي تك‌مولكول ديگر استفاده كنند. در عضلات بدن ما مشابه اين روش به كار گرفته مي‌شود.
محققان از ميوزين كه يك پروتئين مسئول توليد نيرو در عضلات است، به عنوان موتور و از پروتئين آكتين به‌عنوان حمل كننده استفاده كردند. براي اين منظور آن‌ها مولكول‌هاي ميوزين را روي يك سطح تثبيت كردند به طوري كه مولكول‌هاي آكتين قادر بودند تك‌مولكول‌ها را از روي آن‌ها جابه‌جا كنند.
مشكل اين روش حركت رندمي آكتين‌ها بود. براي حل آن، دانشمندان دسته‌هاي چندتايي از آكتين را به هم بافته و رشته‌ي ضخيم‌تري را ايجاد كردند. اين رشته تقريباً خط سير مستقيم داشت.
براي شروع حركت و باز ايستادن رشته‌هاي آكتين از تابش نور و مولكولي به نام بلبيستاتين استفاده شد. بلبيستاتين يك بازدارنده‌ي ميوزين است كه در حضور نور روشن و خاموش مي‌شود. در واقع با تغيير تابش نور، حركت و بازايستادن اتفاق مي‌افتد.
اين فناوري كاربردهاي بسياري خواهد داشت؛ براي مثال در تست‌هاي تشخيصي مي‌توان مقدار بسيار كمي از نمونه را در بدن بيمار وارد كرد و در كوتاه‌ترين زمان و با دقت بالا آن را به سلول‌هاي هدف رساند.

منبع:کهکشان دانش_مجتبی گروسی