خبر آنلاین : دانشمندان معتقدند طی 2 سال آینده، خودروهایی ساخته شده از موزها و آناناس‌ها در خیابان‌ها حرکت خواهند کرد. این خودروها علاوه بر وزن کم‌تر، استحکام بیش‌تری نیز نسبت به خودروهای معمولی دارند.
ابوالفضل کریمی: محققان برزیلی از فیبرهای به دست آمده از گیاهان برای ساخت بدنه‌های بسیار قدرتمند نسل جدیدی از خودروها استفاده کرده‌اند. آن‌ها معتقدند با این مواد اولیه نه تنها می‌توان بدنه خودروها را ساخت، بلکه تولید قسمت‌های مختلف موتور اتومبیل‌ها نیز با آن‌ها امکان‌پذیر است.
به گزارش دیلی میل ، در حال حاضر دانشمندان سرگرم انجام آزمایش‌ها روی پلاستیک‌هایی هستند که با استفاده از فیبرهای میوه به استحکام بیشتری رسیده‌اند. امیدهای زیادی وجود دارد که تا دو سال آینده خودروهایی با این مواد اولیه در خیابان‌ها در حال حرکت باشند.
دکتر آلسایدز لئائو از دانشگاه ایالتی سائوپائولو در این باره گفت: «می‌توان با فیبرهای میروسکوپی که از میوه‌هایی مانند موز و آناناس تهیه می‌شوند، پلاستیک‌های را تقویت کرده و آن‌ها را بسیار قدرتمند کرد.»
او که در جامعه شیمی آمریکا در کالیفرنیا سخنرانی می‌کرد، ادامه داد: «خصوصیات این پلاستیک‌ها فوق‌العاده است. آن‌ها سبک و در عین حال مستحکم‌اند. وزن آن‌ها تقریبا 30 درصد نسبت به پلاستیک‌های معمولی سبک‌تر و قدرت آن‌ها بین 3 تا 4 برابر بیش‌تر از آن‌هاست. ما معتقدیم در آینده نزدیک، بسیاری از قطعات خودرو از جمله داشبورد، سپرها و دیگر قسمت‌ها از فیبرهای ذرات میوه در مقیاس نانو ساخته خواهند شد. به این ترتیب وزن کلی خودروها کاهش پیدا کرده و در مصرف سوخت نیز صرفه‌جویی خواهد شد.»
بعضی از این فیبرها به قدرتمندی کولار بوده و مواد اولیه فوق قدرتمند آن می‌تواند برای ساخت جلیقه‌های ضد گلوله و زره‌های سبک‌وزن جنگی مورد استفاده قرار گیرد. این پلاستیک‌های قوی‌شده با فیبر، هم‌چنین مقاومت بیش‌تری در برابر گرما، نشت بنزین، آب و ورود هوا نسبت به پلاستیک‌های معمولی دارند. کولار نام تجاری فیبرهای بسیار قدرتمندی است که برای تولید زره‌های ضدگلوله، کابل‌های فبیر نوری و مانند آن استفاده می‌شوند.
فیبرهای گیاهان قرن‌هاست که برای ساخت کاغذ مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما اخیرا دانشمندان کشف کردند که با انجام فرآیندهای فشرده روی چوب، فیبرهای سلولوزی بسیار کوچک در اندازه نانو آزاد می‌شود که 50 هزار عدد از آن‌ها می‌تواند در عرض یک موی سر انسان جا بگیرد. این فیبرهای فوق باریک می‌توانند درست مانند فیبرهای شیشه‌ای که با جای‌گیری در پلاستیک‌ها باعث افزایش قدرت آن‌ها می‌شوند، برای افزایش استحکام پلاستیک‌ها مورد استفاده قرار گیرند.
دکتر لئائو سال‌هاست که برای افزایش استحکام و کاهش وزن پلاستیک‌ها روی فیبرهای گیاهی کار می‌کند و اعتقاد دارد با این کار سازگاری این محصولات با محیط زیست نیز بیش‌تر خواهد شد.
از میان مواد اولیه جدید دیگری که در این فناوری مورد استفاده قرار می‌گیرند می‌توان به ریشه و برگ‌های آناناس و یک گیاه دیگر به نام curaua اشاره کرد که در آمریکای جنوبی می‌روید. از دیگر سلولزهای نانو می‌توان به موزها، فیبرهای الیاف نارگیل، فیبرهای الیاف سیسال که از گیاه آگوا تولید می‌شوند و چند خانواده دیگر از آناناس‌ها اشاره کرد.
اگرچه این فرآیند پر هزینه است، اما با کمک آن و با استفاده از 450 گرم نانوسلولوز می‌توان نزدیک به 45 کیلوگرم پلاستیک سبک‌وزن و فوق قدرتمند تولید کرد.
دکتر لئائو در این باره گفت: «تاکنون تمرکز ما بر جایگزین کردن قطعات پلاستیکی خودروها با این مواد بود. اما در آینده نزدیک شاید بتوان قسمت‌های آلومینیومی و فولادی خودروها را نیز با این مواد جایگزین کرد. این پلاستیک‌ها آن‌قدر قدرتمندند که می‌توان در کاربردهای پزشکی مانند ساخت دریچه‌های قلب مصنوعی، مفاصل و رباط‌ها نیز از آن‌ها استفاده کرد.»