علم خلاقیت شناسی و عصر خلاقیت و نوآوری
دوران حاضر تحت عنوان عصر خلاقیت و نوآوری( The Age of Creativity & Innovation ) نامیده شده است
چرا که کمیت و کیفیت نوآوری های کنونی انسان و سرعت و شتاب فزاینده آنها با دیگر دوره های تمدن بشری بسیار متفاوت است .
یکی از عوامل اصلی شکل گیری عصر خلاقیت و نوآوری کنونی ،« علم و فناوری شدن خلاقیت و نوآوری » می باشد .از اوایل قرن بیستم به بعد ، فرایندها و پدیده های خلاقیت و نوآوری ، خود موضوع بررسی ها و پژوهش های علمی قرار گرفت زمینه های شکل گیری « علوم و فناوری خلاقیت و نوآوری » فراهم گردید . در نتیجه « خلاقیت و نوآوری » همان مسیر « علم شدن » را طی نمود که سایر موضوعات و فعالیت های دیگری همچون کشاورزی ، فلزگری ، پزشکی ، کیمیا گری و بسیاری موارد دیگر که هزاران سال توسط انسان انجام می گرفته اند و در سیر فرایند تکاملی به رشته علمی تبدیل شده اند .
در دهه های اخیر با شکل گیری علم خلاقیت شناسی رشته های علمی تخصصی مهندسی خلاقیت و نوآوری مانند ( TRIZ ،BCE و STI ) و نظام های مدیریت خلاقیت و نوآوری ، فرایندهای خلاقیت ، ابداع ، اختراع و نوآوری ( مانند مهندسی کشاورزی و مهندسی مواد و دیگر موارد ) به صورتی سازمان یافته ، نظام دار و روش مند توسط پژوهشگران و متخصصین حرفه ای با سرعت و شتاب فزاینده ای انجام می شوند .
افزایش سرمایه گذاری ها و رشد و توسعه فعالیت های پژوهش و نوآوری : افزایش ابداعات ، اختراعات ونوآوری های فرایندی و فناورانه از طرفی منجر به ایجاد نیازهای بیشتر و جدیدتر و در نتیجه ضرورت انجام نوآوری های بیشتر و از طرف دیگرباعث افزایش وضعیت های رقابتی پیچیده تر و سنگین تر شده است . از این رو اهمیت و ضرورت نوآوری در سازمان ها و کشورهای مختلف همواره بیشتر و بیشتر شده و در نتیجه برنامه ریزی ها ، تدارکات و سرمایه گذاری های افزون تری را برانگیخته است . فعالیت های تحقیق و توسعه و نوآوری همواره بخش بیشتری از فعالیت های سازمان ها را شامل شده و حجم برنامه ها و اقدامات مربوطه همواره افزایش یافته است . با افزایش یافته های علمی پژوهشی و دستیابی به ابداعات، اختراعات و نوآوری های بیشتر، راه پژوهش ها و نوآوری های بیشتر نیز هموارتر شده است و رشد و توسعه نوآوری ها ، روند صعودی و تصاعدی پرشتابی دارد که همواره در حال ارتقاء است .