داروهای کاهش دهنده اشتها که به منظور کاهش وزن بکار میروند، از طریق افزایش سطح نوروترانسمیترهای کاهنده اشتها مثل نوراپی نفرین ،سروتونین و دوپامین عمل میکنند.
سازمان غذا و دارو مصرف این داروها را برای بیشتر از چند هفته توصیه نمی
کند.(تقریبا 12 هفته یا کمتر).
عوارض جانبی این داروها شامل بی خوابی،خشکی دهان،یبوست،طپش قلب و افزایش فشار خون است.
از این دسته ،فنیل پروپانول آمین،که برای چاقی بدون نسخه در داروخانه ها عرضه میشد اخیرا از بازار آمریکا جمع آوری شده زیرا نگرانبهایی در مورد ارتباط آن با بروز سکته مغزی در زنان بوجود آمده بود.
گروهی دیگر از این داروها از ترشح سروتونین و یا برداشت آن جلوگیری میکنند.
از این دسته،فن فلورآمین(Pondimin) ودکس فن فلورآمین(Redux) ،نیز در سال 1997از بازار آمریکاجمع آوری شد زیرا باعث افزایش فشار خون ریوی و بیماریهای دریچه قلب در افراد مصرف کننده میشد.
داروهای کاهنده اشتها،عمدتا برای درمان اختلالات روانی و افسردگی کاربرد دارند.
از جمله این داروها فلوکسیتین است. در یک مطالعه ،مصرف فلوکسیتین در طی 6 ماه باعث کاهش وزن شده ولی در طی 6 ماه بعدی علی رغم مصرف دارو،وزن از دست رفته بازگشت.
سرترالین هم از جمله دیگر این داروهاست. در مطالعه مشابه،مصرف سرترالین هم اگرچه باعث کاهش وزن شد ولی در درازمدت وزن از دست رفته حفظ نشد.
داروهای دیگر همچون Sibutramin هم اگرچه در کاهش وزن موثر است ولی در 50% مصرف کنندگان،به علت داشتن عوارضی همچون افزایش فشارخون و طپش قلب،منجر به قطع دارو میشود.
عوارض دیگر مصرف این دارو شامل خشکی دهان،سردرد،بی خوابی ، یبوست و تشدید ریسک فاکتورهای متابولیک مانند هایپرلیپیدمی و افزایش اوره خون میشود و در بیمارانی که مبتلا به فشار خون بالا،بیماریهای قلبی و آریتمی هستند منع مصرف دارد