منظور اصلی مدیریت در هر سازمانی عبارت است از هماهنگ سازی کوشش های افراد انسانی و استفاده موثر از منابع دیگر برای تحقق هدف های آن است.
در سازمان های آموزشی هدف ها به امور آموزش و پرورش و یادگیری مربوط است پس منظور از مدیریت آموزشی تحقق هدف های آموزشی و پیشبرد موثر آموزش و یادگیری است.
در این صورت مدیریت آموزشی به معنای اعم عبارت است از برنامه ریزی، سازمان دهی، هدایت و کنترل کلیه امور و فعالیت های آموزش و پرورش است. و به معنای اخص یعنی مدیریت آن بخش از فعالیتهای سازمانهای آموزشی که مستقیما با امر آموزش و پرورش و یادگیری مرتبط است. همچنین باید اذعان نمود که شباهتهای مدیریت در سازمان های مختلف را می توان عمدتا در قلمرو وظایف و مسئولیتهای اداری پیدا کرد ،که غالبا مدیران با چهار وظیفه عمده سروکار دارند که تغیر آنها از سازمانی به سازمان دیگر نمود پیدا می کند (لازار سفلد ۱۹۶۳)
۱ ) مدیر باید هدف های سازمان را تحقق بخشد.
۲ ) مدیر باید برای تحقق هدف ها، از اشخاص دیگر نه به صورت مهره های اداری ، بلکه از طیق ایجاد انگیزه و کار و خلاقیت در آنها استفاده نماید.
۳ ) مدیر باید جوانب انسانی کار را مطلوب و خوشایند نگه دارد تا اشخاص با خشنودی و نشاط کار کنند. و ایجاد این وضع با پیدایش روحیه است که بر اثر آن ، شرایط مساعد انجام کار پدید می آید.
۴ ) مدیر باید تدابیری برای رشد ، نوآوری و تغییر به کار بندد.
وظایف و مسئولیت های سازمانی را می توان به سلسله مراتبی به سه سطح، فنی – اداری – نهادی یا اجتماعی – تفکیک کرد ( پارسونز ۱۹۵۸ ) در سازمان های آموزشی، فراگردهای آموزشی و تدریس ، وظایف فنی محسوب میشوند. در این سطح سازمان، ماهیت فنی وظایف ، مشخص می کند چه عناصر یا عوامل مادی – فرهنگی – ویا انسانی چه نوع همکاری ها و چه شرایطی برای اجرای موثر وظایف ضرورت دارد. همچنین زمینه سازی و تامین امکانات لازم برای انجام دادن سطح فنی، نظیر تربیت معلم و استخدام و به کار گماری آنها به وسیله سطح دیگری به نام سطح اداری انجام می شود.
و در نتیجه منابع مالی وانسانی و تسهیلات مادی را از طریق جامعه و نهادهای اجتماعی تامین و فراهم می کند. علی جباری